Foto bij {008}

en.. het laatste stukje voor vandaag *denk ik*

6 jaar geleden
Snel rende ik naar buiten en keek waar vandaan het gegil vandaan kwam , en rende over het grasperkje en tussen de bomen door die onze huizen van elkaar scheden ,maar hield bij de laatste paar bomen stand bang keek ik hoe er drie personen naar buiten kwamen en verdwenen in zwarte rook, boven het huis verscheen een teken en nog banger rende ik nog harder naar huis, ik rende langs de kapotte voordeur, maar bijna niks hadden ze onaangeraakt gelaten , de schilderijen waren bijna allemaal verscheurd en er liepen krassen over het behang , Toen ik de volière in rende stond mijn hart stil, Daar op de grond lag mijn moeder en een luide schreeuw verliet mijn mond, ik lied me naast mam me op mijn knieën vallen en pakte haar hoofd vast “MAM WORD WAKKER!” schreeuwde ik, niks bewoog en ik voelde een traan over mijn wang lopen “Mam, Dit is niet leuk meer” zei ik door mijn tranen heen die nu al als een waterval langs mijn gezicht liepen en pakte mam nog beter vast en schudde haar door elkaar “Mam alsjeblieft” en knuffelde haar levenloze lichaam om er in de hoop weer leven in te krijgen en begon hartstochtelijk te huilen, mijn eigen moeder was dood, het ergste wat er kon gebeuren was gebeurt, mijn moeder was op een wrede manier vermoord en verslagen liet ik me naast me moeder vallen met mijn hoofd op haar buik ,

Reageer (1)

  • QuincyStones

    ik kreeg kippenvel van het verhaal

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen