001.

Ik was er de hele tijd niet bij. Fanny Browns, Fanny Browns, daar kon ik alleen nog maar aan denken. Mijn hoofd liet ik op mijn arm leunen, ik zat allemaal dingen te bedenken hoe ik haar zou kunnen ontmoeten, opnieuw. Ik had alleen haar naam. Niet haar nummer, niet haar adres, niet haar... Alles. Misschien moest ik haar naam op gaan zoeken in het telefoonboek, maar waarschijnlijk krijg ik dan de huistelefoon. Ze zetten er vast geen mobiele nummers in. Zou wel handig zijn geweest, in dit geval.
Zayn kwam naast me zitten en hij keek me fronsend aan. 'Liam, wat is er?' vroeg hij. 'Je doet wat afwezig.' Ik zuchtte. Moest ik het dan toch maar zeggen? Ja, vond ik wel. 'Je weet wel, dat meisje wat ik mee naar het podiu-'
'Hee!' Louis plofte tussen ons in en had waarschijnlijk wat van het gesprek mee gekregen. 'Houd ze van wortels?' Zayn en ik moesten lachen. Louis is echt geniaal, met z'n wortels enzo. Hij kon me altijd wel opvrolijken - konden de anderen ook, maar Louis zegt de domste dingen waardoor je gewoon moet lachen.
Harry en Niall kwamen nu ook aangelopen. Nouja, dan kan ik het net zo goed voor de hele groep zeggen. Alleen Harry gaf al snel de aanleiding om het te zeggen. 'Wie was dat meisje wie je meenam eigenlijk?' zei hij met een mysterieuze ondertoon. Ik moest weer even lachen.
'Ja, Liam, vertel...' grinnikte Louis. Ik zuchtte kort, en keek toen hun aan.
'Eene Fanny Browns.' zei ik zo snel mogelijk. Ik deed een dom, vond ik. Ik wordt verliefd op een meisje die ik alleen nog maar gezien heb en gehoord. Ik weet alleen haar naam en dat was het ook.
'Aha,' Louis pakte de laptop en ging weer tussen Zayn en mij inzitten. Hij ging naar internet en ging toen naar Twitter. Daar typte hij 'Fanny Browns' in en er kwamen zevenentwintig resultaten.
'Zoek maar door,' zei hij grijnzend en zette de laptop op mijn schoot neer. Oh, hij was nog niet klaar met laden. Nu zijn er opeens driehonderd nogwat Fanny Browns. Ik kreunde even geirriteerd en begon toen te zoeken.
'Succes!'