Hoofdstuk 3: Glee!

De rest van de schooldag ging gelukkig snel voorbij. Ik kon het beeld van Puck en Lora maar niet uit m’n hoofd krijgen. Ik was misschien nog geen beste vriendinnen met haar, maar toch! Ze verdiende het niet om zo door Puck misleid te worden. Ik moest iets bedenken. Misschien kan ik vanmiddag met haar gaan praten! Dan kan ik haar in ieder geval waarschuwen. Nu had ik daar geen tijd voor, want nu had ik Glee club. Één van de leukste momenten van de dag, waar je gewoon helemaal jezelf kan zijn. snel liep ik naar m’n kluisje, dumpte m’n boeken erin en liep door naar de koor ruimte waar we altijd repeteren.

Mike stond al bij de deur te wachten. Snel gaf ik hem een kus en trok hem mee de ruimte in, waar de rest al zat te wachten. Er waren nog een paar stoelen over. Mike en ik kozen voor de stoelen op de voorste rij. Daar zaten tevens ook Sam, Rory, Kurt, Blaine en Mercedes. Ik keek om me heen, bijna iedereen was aanwezig… alleen ik zag Quinn nergens. En Tina was er ook niet, die zat in Ierland in plaats van Rory. Ik was benieuwd hoe het met haar ging? Ze zat de hele dag tussen hetzelfde accent. ‘Waar is Quinn?’ hoorde ik Sam op dat moment zeggen. Ik haalde m’n schouders op. ‘Hoezo, mis je haar?’ vroeg ik op plagerige toon. Sam was verliefd op Quinn Fabray en zwaar ook. Sam begon te blozen. ‘nee hoor, ik vroeg het me gewoon af.’ ‘ja tuurlijk, geloof het zelf’ zei ik lachend. ‘wat is er?’ vroeg Mike nieuwsgierig. Hij had blijkbaar flarden opgevangen van het gesprek. ‘hij mist Quinnie…. Hij vindt Quinnie namelijk een beetje leuk’ fluisterde ik heel zacht in Mike’s oor zodat Sam niks kon verstaan. Er verscheen een grijns op Mike’s gezicht. ‘ohw, is dat zo?’ ik knikte vastberaden. Sam nog steeds geen idee wat ik gezegd had. Het was altijd leuk om hem te plagen. ‘weet je dat heel zeker Sammie boy?’ zei Mike die het koosnaampje voor Sam had overgenomen van mij. ‘weet je het heeeeel zeker? Nu dat Quinn is haar Punk-periode zit?’ ik keek Mike verassend aan. ‘wat? Hoorde ik Sam dan ook achter me zeggen. ‘hebben jullie haar nog niet zien lopen?’ we schudde ons hoofd. ‘knalroze haar, naveltruitje, piercings?’ nu herinnerde ik me een vaag dat ik zo iemand had zien lopen. Ik had er verder helemaal niet op gelet, maar dat was dus Quinn. ‘ohw’ zei ik alleen toen ik zag dat Mr. Schuester binnen was gekomen en de deur had dicht gedaan.

De koorrepetitie ging aardig snel. Niet dat ik er echt met mijn hoofd bij was aangezien ik nog steeds aan het bedenken was wat ik tegen Lora kon zeggen, zonder dat het raar overkwam. Vanuit m’n ooghoek zag ik Blaine opstaan samen met Kurt om een lied te zingen. Kurt had me er vaag wat over verteld tijdens de Lunch, maar ik had me er niet veel van herinnerd. Kurt en Blaine waren al een tijdje bij elkaar. Ik weet niet of het nog echt goed ging. Mike vertelede me dat het gerucht ging dat Blaine stiekem met iemand anders omgaat. En daarnaast lijkt mij dat die gitarist Kurt duidelijk leuk vindt, hij loopt in ieder geval wel de hele tijd te staren. Als iemand dat niet doorheeft. Volgens mij heet hij Zac. Het is in ieder geval de enige jongen in heel de band die nog een beetje normaal is. En wij als de Glee club praten eigenlijk niet zo veel met de band. Zij doen hun ding en wij die van ons. Over de glee club gesproken. Kurt en Blaine waren inmiddels begonnen met zingen. ik kende het nummer verder niet, maar ze klonken goed. Iedereen was ook niet voor niets zo enthousiast. Ik keek om me heen. Alleen Puck en Santana zaten nog op de stoel, maar klapten wel. En Brittany stond te springen alsof ze een nieuwe wereldontdekking had gedaan. De jongens deden een buiging en gingen weer op de eerste rij zitten. Mr. Schuester gaf de opdracht voor volgende week en daarna was Glee alweer voorbij.

Iedereen om me heen stond op. ‘lief, kom je?’ hoorde ik Mike vragen. Ik keek op en keek in de ogen van Kurt en Mike ‘huh, ja’ zei ik terwijl ik opstond en Mike’s hand pakte. ‘ik ben er echt helemaal klaar voor’ zei ik vrolijk. ‘ wie heeft er nou geen zin om een scheikundeproject te maken?’ zei ik er sarcastisch. De jongens lachten en samen liepen we richting hoofdingang. Het was trouwens maar goed dat ik niet hoefde te zwemmen. Vandaag was de enige dag dat eigenlijk het zwemmen na Glee club nog was. Dat kwam omdat de zwemcoach anders moeilijk geen oen, ofzoiets…. Ik bemoeide me er niet mee. Ik liep gewoon altijd vrolijk achter de rest aan. Maar vandaag ging het dus niet door. Ach ja… zo erg was het nou ook niet. anders had ik vanavond na zwemmen nog aan m’n scheikunde moeten werken. En nu konden we het met z’n vieren maken. Was nog gezelliger ook nog. Op m’n horloge kijkend zag ik dat het net 5 uur was. Waarschijnlijk stond Lora er al want de cheerleaders stopten altijd eerder, maar toen we bij de deur aankwamen was ze nergens te bekennen. Ik keek nog een keer om me heen, maar ik zag haar echt nergens. Vreemd……