~|| 004 ||~

De Cullens zijn als een familie voor mij. Ik heb al heel vaak bij ze gelogeerd. Vaak op vraag van Alice en Rosalie. Als ik daar was werd het meestal een heel gezellige boel.
Ik neem een laatste blik in de spiegel en loop naar buiten. Ik zie de Cullens al staan en ren naar ze toe. Ze staan voor de deuren van de hoofdzaal.
"Hoi!" Zei ik luid om hun aandacht te trekken. Alice en Rosalie merkten me op en sloegen allebei hun armen om me heen. Ze waren dan misschien koud, het gaf me een aangenaamt gevoel.
"Lotje, wat ben je gegroeid." Riepen ze luid. Opeens keek Rosalie me verbaasd aan. "Heey, je oogkleur is helderder geworden." Ze wees naar mijn ogen.
Ik lachte opgewekt. Ze zijn mijn beste vriendinnen. Jane ook, jammer dat niet meer mensen naar haar lieve zijde kijken. Want ze is eigenlijk gewoon een Ultra-Lief meisje.
"Kunnen we niet naar binnen?" Vroeg ik ze.
Rosalie leek na te denken. Alice antwoordde "Nee, ze zijn bezig met een of andere zaak. Maar ze waren zo klaar zeiden ze." Ik knikte.
Dat was wel vaker zo.
Na een minuut of 3 ging de deur open. Het was Jane die daar in de deur opening stond.
"Jullie kunnen nu naar binnen." Fluisterde ze.
Met z'n allen liepen we naar binnen waar iedereen stond.
"Papa!" Lachte ik blij. Snel rende ik naar Caius toe en ging op zijn schoot zitten, hij sloeg zijn armen om mijn buik heen.
Ja, ik weet wat je denkt. Ik ben een echt vaderskindje. Ik ben gewoon dol op hem.
"Waarom zijn ze hier eigenlijk? Gewoon op bezoek?" Vroeg ik hem fluisterend. Ik wist zeker dat alleen hij het had gehoord.
Zijn fluwelen stem drong mijn oren binnen. "Gewoon op bezoek. En om zaken te bespreken."
Aro's stem trok de aandacht.
"Hoi Carlisle, leuk om jou en je familie weer te zien." Hij leek blij zijn oude vriend weer eens terug te zien.
"Goedemiddag Aro." Carlisle glimlachte vriendelijk naar hem."Caius wanneer is Charlotte er klaar voor om te transformeren?"
Ik had van Marcus gehoord dat Carlisle er eerst fel op tegen was dat ik getransformeerd zou moeten worden. Uiteindelijk hadden ze ervoor gekozen om het door Carlisle te laten doen. Hij was nou eenmaal degene die daarbij rustig bleef.
Caius nam nu het woord."In ieder geval vlak na haar 16e verjaardag. We zaten te denken aan 20 Oktober. Is dat goed?"
Carlisle keek bedenkelijk.
"Goed dan. Dan komen we die dag."
Mij maakte het niet echt uit of ik het wel of niet zou worden. Als ik maar bij vader kon blijven.
Het klinkt vreemd, maar Caius en ik vinden van heel veel dingen hetzelfde. Met hobby's enzo.
"Mag ze ook nog eens een keer bij ons komen logeren?" Vroeg Alice hyper.
Ik draaide mijn hoofd een beetje en met puppy-ogen keek ik naar Caius, iets waar hij dus totaal niet tegen kon. Hij zuchtte.
"Vooruit dan maar weer. Maar alleen als Carlisle en Esmé het goed vinden."
In mezelf juichte ik. Even verderop zat Edward te grinniken, hij had natuurlijk mijn gedachten weer eens afgeluisterd.
Esmé keek blij. "Maar natuurlijk! Toch Carlisle, liefje?" Hoopvol keek Esmé naar Carlisle.
"Goed. Dat word weer eens een meidenavond zoals jullie meisjes dat noemen. Toch?" Ik grinnikte. Je kon gewoon zien dat hij totaal niet uit deze tijd kwam.
Gelukkig spreek ik vloeiend Italiaans en Engels, want anders had ik ze niet eens verstaan. Ik heb een keer gehoord dat ik een vreemde halfvampier ben. Ik ben menselijk, mijn groeiperiode is totaal hetzelfde, ik eet gewoon, maar ik ben ook warm en kan gebeten worden, als halfvampier groei ik eigenlijk voor altijd door. Maar ik toon ook de symptomen van een halfvampier, ik heb een gave, soms verlang ik raar genoeg naar bloed en ik ben supersnel.
Ik maakte een overwinningsgebaar. "Wanneer eigenlijk?" Vroeg ik.
"Heb je nog belangrijke dingen te doen?" Vroeg Caius.
Ik dacht diep na. Vandaag : Nee, Morgen : Nee, Overmorgen : Nee.
"Nope." Zei ik blij. Ik gaf hem een knuffel en plantte een zoen op zijn wang. "Dan zie je me wel weer tevoorschijn komen." Zei ik en liep naar Rosalie en Alice. Ze haakten mijn armen in die van hun en trokken me naar mijn kamer toe.
"Laat ons maar de kleren voor morgen en overmorgen uitzoeken. Zoek jij maar dingen die jij nog mee wilt nemen." Zei Rosalie met een grijns op haar gezicht.
Ik knikte en liep naar mijn boekenkast. Ik had pas 2 nieuwe boeken gekocht die ik van de plank pakte en in mijn tas stopte. Ik ben dol op fantasie.
Verder pakte ik mijn MP3 met koptelefoon die ik in mijn tas propte.
Ik was klaar.
"We hebben je kleren..." Begon Alice.
"...Zorgvuldig uitgezocht." Eindigde Rosalie.
Door dit soort momenten kreeg ik de slappe lach, en dat kreeg ik nu dus ook. Op sommige momenten waren ze echt geniale mensen *kuch* vampiers.
Nadat we uitgelachen waren liepen we naar buiten.

~Tijdsprong Na Reis~

Bij het Super-Mooie huis aangekomen, keek ik mijn ogen opnieuw uit. Het bleef overtreffend. Natuurlijk sleurden Rosalie en Alice me weer naar binnen om me een make-over te geven.
Nadat we dat gedaan hadden, wat ik stiekem wel leuk vond. Bespraken ze samen met mij de laatste roddels over 'sterren'. Het was altijd zo leuk hoe ze er grappen over konden maken.