Chapter thirty-nine. -Amber

‘Ik-mijn vader was alcoholist, ik moest voor hem geld verdienen, ik ben weggegaan.’ Ik knuffelde haar. ‘Ooit wordt het leven beter, ik beloof het. Je kan het ooit achter je laten.’ Ik voelde me met haar verbonden, ze heeft hetzelfde meegemaakt als ik. ‘Echt?!’ ‘Ja.’ ‘Mijn moeder is dood.’ Ze slikte even. ‘Ze was een engel.’ ‘Dat geloof ik. Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt als jij, maar het komt goed, echt.’ Ze keek me met grote ogen aan. ‘Dus je weet…?’ ‘Ja, ik weet heo het is, hoe het voelt. Dat je zo waardeloos bent.’ Tranen welden op in haar ogen. ‘Samen zijn we sterk, ik help je. Ik ga voor jou voor een huis zorgen.’ ‘Dankje.’ Zei ze zacht. We gingen liggen en ik viel in slaap. Er flitsten beelden voorbij. Liam. Zayn. Liam en ik. Zayn en ik. Liam. Zayn. Ze vochten in mijn hoofd voor de belangrijkste plek. Ik wist het niet. Ik wist vandaag niks. Hoe kon ik Jo-Ann ooit helpen? Ik had het beloofd, maar hoe kon ik dit doen? Gedachten vlogen door mijn hoofd. Van alles. Toen wist ik het. Ik zou een baan zoeken, van het geld een huisje huren. Of zelfs een eenkamerflat. Alles was beter dan dit. Shit, ik was ook nog zwanger. Ik moest het weg laten halen. Het moest, ik zou het nooit kunnen verzorgen! Ik moest ook al voor Jo-Ann zorgen. Hoe laat was het eigenlijk? Ik opende mijn ogen en pakte mijn telefoon. 7 gemiste oproepen, 23 nieuwe smsjes. Ik drukte eerst de oproepen aan. Harry, Zayn, Liam, Louis, Niall, Abigail, Zayn. Toen waren de smsjes aan de beurt. 7 van Zayn, 9 van Liam, 3 van Harry, 4 van Abigail. Allemaal met teksten als: “Am, kom thuis. We zijn zó ongerust! Please!” “Amber? Kom naar huis!” “Liefje. Het spijt me. Van alles. Kom terug!” Alles leek op elkaar. Van iedereen moest ik terug komen. Nee. Dat ging ik niet doen. Ik zocht een papiertje en een pen. Ik begon aan mijn cv. Ervaring: hmm ja, ik heb veel ervaring als prostituee. Nee dus. Ik schreed maar wat standaard dingen als folderbezorger enzo op. Adres. Nee, ik heb geen huis. Ik zou wel mijn telefoon nummer opschrijven, en dat ik op zoek was naar een huis. Mijn ogen vielen dicht en ik werd weer opgezogen door dromen.