Edward, you don't understand what I feel for you. 13

'Ik hou niet van baseball." zeg ik simpel. "Kom nou gewoon." Smeekt hij bijna. Die gast weet niet van ophouden! Och, Saphira, hou je mond, hy leest gedachten. GODDAMN! Dat weet hij nou ook wel, en hoe kan ik mijn mond houden als ik denk? Intressante vraag. GODDAMN, Saphira, doe normaal, hij leest het. Edward schiet in de lach, "Ik heb nog nooit zo'n grappige gedachten gehoord." Lacht hij. "Ik ook niet, ik hoor namelijk enkel de mijne." Mompel ik. "SAPHIRAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!" Hoor ik Bill gillen. Edward staat meteen op, "Ik moet maar eens gaan." Zegt ie, "Waarom?" "Daarom." "Ja, Bill, ik ben hier." Roep ik terug. "IK HEB EEN ONDERBROEK AAN!" gilt ie dan. Edward kijkt me raar aan, "Hij was zijn onderbroek vergeten." Zeg ik droog. Edward lacht, "Kom nou vanavond, kay?" "Pf- Oke da-" Ik kan mijn zin niet afmaken, Bill komt ertussen, "Mijn dingedong zit weer goed." Nu ligt Edward al helemaal plat. "Oei, sorry, ik had je niet gezien x_x" Mompelt Bill beschaamd. "Dus vanavond?" "Wat vanavond?" vraagt Bill meteen. "Baseball bij ons thuis!" "BASEBALL? I LOVE BASEBALL!" Gilt hij als een meisje. "Bill, gedraag je." Mompel ik. "Dan zie ik jullie vanavond." En weg is Edward. Ik hoor rondom me nog wat struiken bewegen van de snelheid die hy nam om te lopen. "BASEBALL!" gilt Bill dan weer. "Bill, zwijg." Mopper ik. "Nee, ik zwijg niet want,, want,," "Want wat?" "Want,, want,, omdat ik niet zwijg." Ik schiet in de lach, Okay, Bill is schattig