00.7

Mij lichaam begint te gloeien en mijn handen zweten. Met mijn handen probeer ik het bekertje van het tafeltje pakken. Maar mijn hand doet niet wat ik wil. Ik sla het bekertje van de tafeltje. Langzaam voel ik paniek op komen.IK ga rechtop zitten en slinger mijn benen over de rand van het bed.
Ik duw me overeind en steun op het tafeltje. Ik moet wat drinken. Ik laat het tafeltje los en probeer een stap te zetten.
De kamer begint te duizelen en mijn hoofd doet zeer.
Alles wordt wazzig, Ik verlies mijn evenwicht en val om. Met een harde klap raakt mijn lichaam de harde koude grond. Nog steeds duizelt de kamer als ik iemand hoor gillen. Arriana duikt naast me neer en schut me heen en weer. ' Water mijn stem is zwak maar ik denk dat ze me gehoort heeft. Ze legt me zachtjes neer en rent naar de kraan.
Als ze terug komt legt ze me tegen haar arm.' Mond open'. Ik gehoorzaam haar en doe mijn mond open.
Ze giet het koude water mijn mond in. Ik drink zo snel dat ik me verslik. Ze wacht tot ik uit gehoest ben en gaat daarna verder.
Als het bekertje leeg is voel ik me al een stuk beter' Je moet terug je bed in'. Ze trekt me overeind en ondersteut me. En sleept me naar het bed. Ze duwd de dekens van me weg en pakt mijn hand.En begint te huilen.
Ik leef nog'. ' Dat weet ik'. ' Maar ik moet je iets vertellen'. ' De dokter heeft me je bloed laten'. Hij heeft me vertelt dat er iets in je drankje heeft gezeten'. Een soort vergif'.
Dat gif probeerd je lichaam te beheersen'. ' Iemand wil jouw lichaam.'. ' Ik denk dat het geen gif is maar m.....'. Op dat moment komen me ouders binnen. Arrianna schuift opzij en veegt haar tranen weg. Me moeder geeft me een stevige knuffel. Mijn gedachten slaan op hol maar mijn moeder mag mijn spanning niet voelen.