Two weeks for fun or not 3.2

Gabriëlle pov
Rustig aan Gabriëlle, doe niet zo flauw. Je kunt dit best. Het moet gewoon. Ik moet gewoon mijn op hol geslagen hart en vrouwelijke hormonen negeren.
Mooi. Ik ga op zoek naar schoon linnengoed, een laken zou immers wel handig zijn om zijn eerbaarheid te beschermen als de broek eenmaal uit was. Niet dat hij daar veel van had volgens mij, afgaande van zijn opmerkingen over haar bh, maar ik had genoeg voor allebei.
Binnen de 2 seconden had ik een nieuw beddengoed gevonden in een lade. Het openmaken van de verpakking en het uitpakken van de lakens kostte me veel tijd, maar verdere vertragingen kon ik me niet verzinnen.
Op de rand van het bed schudde ik zijn hand.
Ik zal uw joggingbroek moeten uitdoen meneer Kaulitz. Die is helemaal nat en de koorts moet naar beneden.
Geen antwoord, alleen maar een kreun. Ook goed, dan moet het maar zonder toestemming. Ik haak mijn vinger langs de elastiek, duwde mijn duimen in de vochtige stof en nam diep adem. Blozend wend ik mijn gezicht af en schuif de broek naar beneden. Maar een paar centimeter lager zat er iets in de weg. Ik trek iets harder, hij kreunde en de broek kwam verder naar beneden. Even later bleef de broek terug hangen.
Ik nam de broek in mijn vuisten en deed het trucje van daarnet. Maar deze keer werkte het niet. Het zat zeker vast onder zijn billen. Ik blaas mijn adem uit, nog niet klaar om te kijken. Wat het obstakel daarnet was. Ik wist dat als ik het nu kon zien, dat het niet goed is voor mijn bloeddruk.
Ik knijp mijn ogen dicht en nam de broek steviger vast. Hij draaide zich mompelend naar me toe. Ik gaf een flinke ruk aan de broek die eindelijk meekwam. De broek gleed naar beneden voor hij op zijn rug terug rolde. Ik zat zo dicht bij hem dat ik de warmte van zijn lichaam kon voelen en de geur van zijn deodorant kon ruiken.