077

Harry POV
Zenuwachtig word ik die ochtend wakker. Vanavond gaat het gebeuren. Vanavond ga ik proberen Rebecca terug te krijgen. Ik heb het hele plan al heel vaak doorgenomen met Louis en er kan niets meer misgaan. Ik pak wat kleren en loop naar Louis’ badkamer. Hij heeft aangeboden dat ik van zijn badkamer gebruik mag maken. Als ik helemaal gedoucht ben, stap ik eronder uit. Ik doe een boxer aan en loop naar Louis’ kamer waar nu ook zo lang mijn kleren liggen. Ik trek een wit t-shirt aan met een v-hals en een donkere spijkerbroek. Ik doe mijn witte All Stars eronder en ik schud mijn haar in model. Ik pak alle spullen voor vanavond en loop naar buiten toe. Rebecca mag me vandaag nog niet gezien, vanavond pas. Ik loop naar het parkje en ga op een bankje zitten. Vertederd kijk ik naar alle kinderen die aan het spelen zijn. Een groep jongetjes van ongeveer 6 à 7 jaar oud zijn aan het voetballen en twee meisjes van ongeveer 5 kijken de hele tijd mijn kant op. Ik lach lief naar ze, waardoor ze verlegen wegkijken. Ik zie één van de meisjes naar een vrouw rennen, waarschijnlijk haar moeder. Ze vraagt iets en haar moeder kijkt mijn kant op. Ik lach vriendelijk naar haar en ze lacht terug. Het meisje rent daarna terug naar haar vriendinnetje waarna ze naar mij toe komen gerend. Het laatste stukje lopen ze verlegen op me af. ‘’Hello beautiful girls,’’ begroet ik ze als ze voor me staan. Verlegen giechelen ze wat en kijken mij aan. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat de moeder eraan komt gewandeld. ‘’Sorry als ze je lastigvallen, maar ze herkenden je en wilden graag even met je op de foto.’’ Ik kijk vertederd naar de twee kleine meisjes voor me. Eentje heeft blonde krulletjes en helder blauwe ogen en het andere meisje heeft donkerblonde haren met groenbruine ogen. Ze doet me denken aan Rebecca. ‘’Als je tijd hebt natuurlijk,’’ vervolgt de moeder snel als ik niets terug zeg. ‘’Ik heb wel even tijd voor deze mooie meisjes,’’ zeg ik met een knipoog naar ze. Ik trek ze bij mij op schoot en de moeder pakt haar fototoestel. ‘’Heel erg bedankt,’’ zegt de moeder als ze een foto heeft genomen. ‘’Geen probleem,’’ zeg ik met een knipoog. Het donkerblonde meisje strekt haar armpjes naar me uit en ik trek haar in een knuffel. Daarna wil het blonde meisje natuurlijk ook nog even. Glimlachend huppelen ze hand in hand weg. ‘’Echt bedankt,’’ zegt de moeder nog voordat ze wegloopt. Ik kijk de meisjes met een glimlach na.
Ik kijk op mijn horloge en schrik als ik zie dat het 5 uur is. Over een uur moet ik bij Rebecca zijn. Ik schiet overeind en loop naar een kamer waar ik had afgesproken met Louis. Hij zou mijn kleren daar brengen. Als ik bij de kamer aankom, is Louis er al. Ik loop snel naar hem toe en verontschuldig me voor het feit dat ik zo laat ben. ‘’Maakt niets uit.’’ Ik voel mezelf steeds zenuwachtiger worden. Wat nou als ze me helemaal niet terug wilt? ‘’Het komt wel goed,’’ zegt Louis geruststellend. Hij ziet ook alles aan me. ‘’Wat nou als ze me niet terug wilt,’’ vraag ik zachtjes. Louis pakt mijn kin en kijkt me in de ogen. ‘’Ze houdt van je en ze mist je net zo veel als jij haar, dus dat komt helemaal goed. Ga jij je nu maar omkleden, anders kom je straks nog te laat.’’ Ik knik en loop naar achter waar mijn pak ligt. Ik doe mijn pak aan en doe de strik goed. Onzeker loop ik naar Louis toe. ‘’Je ziet er prachtig uit. Als ik een meisje was, wist ik het wel.’’ Ik grinnik om hem en kijk onzeker in de spiegel die Louis me voorhoudt. Er zitten wallen onder mijn ogen van de slechte slaap die ik de afgelopen dagen heb gehad. Elke keer moest ik weer aan Rebecca denken en kon ik niet meer slapen. Ik hoor getoeter buiten en zucht eens diep. ‘’Het komt allemaal wel goed,’’ zegt Louis bemoedigend en hij slaat op mijn schouder. Ik glimlach dankbaar naar hem en loop naar de grote limo toe. Ik ga zitten en de zenuwen nemen toe. ‘
Na wat wel een eeuwigheid lijkt, zijn we er eindelijk. Als ik uitstap, struikel ik bijna. Ik veeg mijn pak goed en loop naar de deur toe. De zenuwen borrelen in mijn maag en ik druk op de deurbel. Ik hoor een paar hakken tikken op de grond, waarna de deur opengaat. Daar staat mijn prachtige meisje. Ze heeft mijn lievelingsjurk aan merk ik meteen op. Ze ziet er prachtig uit. Ik zie haar met open mond naar mij kijken en daarna achter me. Ik pak haar jas van de kapstok en help haar die aan te doen. Ze schreeuwt doei en ik hoor Liam doei terugschreeuwen. Ik schreeuw ook nog doei en pak daarna haar hand. Ik leid haar naar de limo en stap na haar in.