0.05

"En toen gooide hij die chocomelk over mijn hoofd en...",
ik lachte van plezier en dat duurde zo een hele tijd met alleen een onderbreking toen ik van m'n stoel viel.
Josh keek me beledigt aan waardoor ik nog harder moest lachen en ik stond net op om het te gaan vertellen aan Lena toen ik een hand voor m'n mond voelde en iemand mijn ogen bedekte:
"Lachte je me nu net uit, je weet toch dat daar straffen voor zijn, hea!",
ik grinnikte en draaide me om tot ik Josh recht in z'n ogen kon kijken en boog me naar voor:
"Wat ga je doen dan", fluisterde ik zacht in z'n oor en ik zag de kleine donshaartjes in zijn nek overeind komen.
Ik grinnikte en probeerde me los te maken uit zijn greep maar hij had me goed vast:
"Ik zou meer willen doen dan jij je kan voorstellen",
zei hij zacht en in de hoop dat ik het niet zou verstaan maar
ik hoorde het toch.
Ik trok m'n wenkbrauwen op en had nu pas door dat de helft van de cafetaria naar ons keek alsof we een of andere soap waren.
Opeens kwam er een dokter binnen gestormt:
"Wie hier nis Arriana?"