Champagne supernova - 20.2

      “Ben je al een beetje gekalmeerd?” Harry keek Niall door dringend aan. “Niall?” hij liet zijn hand eens voor de blauwe ogen van de Ier zweven. “Ben je er nog?” geïrriteerd duwde Niall Harry’s hand weg. “Hey, je moet niet zo boos doen. Ik heb niets gedaan” onschuldig stak Harry zijn handen in de lucht.
      “Laat die jongen toch gewoon even doen, krullebol” Zayn had zich naast Niall op de stoeprand gezet en blies wat rook, afkomstig van zijn sigaret, uit zijn mond. “Hij zal binnen enkele minuten weer praten. Heb gewoon geduld” een geïrriteerde zucht kwam tussen Harry’s lippen vandaan waarna hij zich langs Nialls andere kant op de stoeprand neer zette.
      “Denk je dat ze boos op me is?” verbaasd keek zowel Zayn als Harry de blonde jongen aan. “Omdat ik Kendall weg getrokken heb en boos ben geworden?” zijn blauwe ogen keken om de beurt Harry en Zayn afwachtend aan. “Wel?”
      “Waarom zou ze boos worden?” Zayn nam nog een hijs van zijn sigaret voor hij deze, met een mooie boog, de straat op gooide. “Het is niet dat ze verliefd is op Kendall, ik denk dat het helemaal niet haar bedoeling was dat hij haar zou kussen”
      “Maar ze duwde hem zelf niet weg” Niall beet op de binnenkant van zijn wang. Had hij Kendall wel moeten weg trekken? Had hij überhaupt wel het recht gehad om dat te doen en nog boos te worden op de jongen? Het was niet dat Olivia zijn vriendinnetje was.
      “Misschien omdat ze het niet zag aan komen? Ik bedoel maar, het was toch duidelijk dat ze er niets van begreep? Louis zei het toch ook zelf, dat Olivia niets voor Kendall voelt. Enkel vriendschappelijke gevoelens. Ik ben er zeker van dat ze hem niet weg geduwd heeft omdat ze verbaasd was” Harry klopt een keer op Nialls schouders. “Wat ga je nu doen?” de Ier haalde zijn schouders op. “Misschien moet je eens naar haar gaan? Kijken hoe het met haar gaat? Je kan zeggen wat je wilt Niall, maar je kan niet ontkennen dat je naar haar toe wilt gaan”
      “Natuurlijk wil ik naar haar toe gaan, maar hoe gaat zij reageren? Ik wil niet dat ze met het huis uit jaagt”
      “Dat gaat ze niet doen, waarom zou ze het trouwens doen? Niall, ze houdt echt niet van Kendall en ik ben er zeker van dat ze blij is dat jij hem van haar af getrokken hebt. Ga gewoon naar haar toe, wat heb je te verliezen?” Zayn trok zijn wenkbrauw op en keek de blonde jongen afwachtend aan. “Inderdaad, niets. Dus, hup. Sta recht en ga naar haar toe” Zayn wees kort naar het huis achter hen. “Waar wacht je nog op? Niall, we weten alle drie dat je veel liever bij haar bent dan dat je hier met Harry en mij op de stoeprand zit te wachten. Ga!” Zayn gaf hem een duwtje tegen zijn zij en knikte nog eens naar het huis achter hen.
      “Ik ben al weg, ik ben al weg” Niall stak onschuldig zijn handen in de lucht waarna hij in één sprong weer recht op zijn voeten stond. Een zucht verliet zijn mond toen hij de oprit op wandelde en via de voordeur, die Louis los gelaten had aangezien Zayn, Harry en Niall buiten zaten, naar binnen.
      “Hey Niall” Liam kwam net de trap af gewandeld. “Ze zitten boven in Olivia’s kamer, ga maar naar haar toe. Ik denk niet dat ze het erg zal vinden om je te zien” de jongen glimlachtte nog eens voor hij de woonkamer wilde in wandelen.
      “Liam?” de jongen stopte en keek Niall vragend aan. “Weet jij hoe het met Kendall is?” een rode blos verscheen op Nialls wangen, het was niet zijn bedoeling geweest om boos te worden op Kendall. Hij kon het gewoon niet verdragen dat Kendall haar kuste.
      “Wel goed, maak je niet te veel zorgen. Hij beseft ook wel dat hij het niet had moeten doen, trouwens je kent Olivia. Ze had tegen hem gezegd dat hij er voor moest gaan, ook al was het meisje verliefd op een andere jongen. Het is ook niet dat jij en Olivia nog samen zijn, hij mocht het proberen. Nu weet hij dat ze toch niets voor hem voelde, ik ben er trouwens van overtuigd dat hij het beste met jou en Olivia voor heeft” Niall knikte.
      “Dank je, Liam” hij glimlachte nog eens voor hij, met grote passen, de trap op wandelde. Hij wist exact waar haar kamer was, zelfs als hij zijn ogen zou sluiten zou hij de juiste kamer binnen wandelen. Zijn knokkels raakten de houten deur waarna hij deze voorzichtig opende. “Ik hoop dat ik niet stoor, mag ik binnen komen?”

Morgen zet ik dus een 'hoofdstuk' online met de link naar mijn nieuwe story (de proloog zal ook online staan). Nou ja, slaapwel ^^ Ik hou van jullie, jullie zijn echt de beste lezers ooit <3