Champagne supernova - 20.1

Augustus – 2012

Het was stil in het huis, muisstil. Elke beweging die de jongen maakte hoorde je. De deur die hij achter zich sloot, de trap die kraakte onder zijn voeten, hoe hij over het parket de gang over schuifelde en hoe hij een volgende deur weer opende.
      “Gaat het een beetje?” het bed zakte in toen hij zich naast haar neer zette. “Hier” een kleine glimlach verscheen op haar gezicht toen ze de tas aan nam. “Je weet dat je alles tegen me kan zeggen, toch? Ik weet dat we elkaar niet heel erg goed kennen. Maar ik ben best betrouwbaar”
      “Dank je, Liam. Het gaat wel, ik verschoot gewoon. Hoe moest ik nu in godsnaam weten dat Kendall verliefd op me is?” zachtjes schudde Olivia haar hoofd. “Ik had echt geen idee tot hij me ineens kuste” voorzichtig beet ze op haar onderlip.

      “Je moet gewoon voor haar gaan, echt waar. Geloof in jezelf. Ik ben er van overtuigd dat het goed komt met je. Ga er gewoon voor. Laat me weten hoe ze reageert, oké?” met een glimlach keek Olivia de jongen tegen over me aan. Een frons was in zijn voorhoofd verschenen en nog voor ze zich kon vragen wat er was voelde ze hoe hij voorzichtig zijn lippen op de haare duwde. Haar ogen had ze wijdopen gesperd. Ze kon niet reageren, het leek alsof ze ineens in een standbeeld verandert was. Ze kreeg zelfs de kans zelfs niet om Kendall zachtjes weg te duwen. Op dat vlak was Niall me voor. Met een snok trok de kleine, blonde Ier de grootte Amerikaan weg van Olivia.
      “Wat doe je nu?” de mensen, die nog in het café zaten, hadden zich allemaal omgedraaid naar Niall en Kendall, die tegen over elkaar stonden. “Waarom begin je haar nu ineens te kussen?” het was duidelijk dat Niall hier niet blij mee was. Helemaal niet blij. “Wat? Wat sta je daar nu zo idioot voor je uit te staren, zeg dan toch iets!” Kendalls mond hing een beetje op en de arme jongen wist niet wat hij moest zeggen.

Meer hadden de jongens niet gedaan, Niall was gefrustreerd het café uit gelopen en James had Kendall mee genomen naar de tourbus. Enkel Olivia was als een standbeeld op mijn stoel blijven zitten tot Louis, Stan en Liam haar naar huis brachten. Zayn en Harry waren achter Niall aan gelopen en Carlos en Logan waren dan ook maar naar de tourbus vertrokken.
      “Little Olive?” de deur kraakte toen Louis binnen kwam. “Gaat het een beetje?” Liam stond recht en verliet de kamer. Zodat Olivia en Louis even alleen konden zijn. “Je leek een beetje overstuur” Olivia haalde haar schouders op.
      “Het is gewoon raar, snap je? Ik was Kendall enkel aan het helpen en dan blijkt het dat ik het meisje ben. Daar kom ik dan achter wanneer hij me kust en vervolgen wordt Niall kwaad op hem” Olivia schudde kort haar hoofd, zuchtte even waarna ze een slok van de tas soep nam. Het warme gloedje verwarmde haar lichaam. “Ik had het gewoon niet zien aan komen denk ik”
      “Je bent echt niet goed in subtiele hints” Louis grinnikte en liet zich op zijn rug neer vallen. Zijn armen legde hij onder zijn hoofd en zijn ogen richtte hij op haar gezicht. “Heb je al iets van hem gehoord?”
      “Van wie?” ze trok haar wenkbrauwen kort op.
      “Kendall, of Niall natuurlijk. Beter gezegd, heb je al iets van hen gehoord?” Olivia schudde haar hoofd. Haar gsm, die op het nachtkastje lag, was de hele tijd roerloos blijven liggen. “Ik ben er zeker van dat je binnen minder dan een uur van minstens één van hen iets gehoord hebt. Dat moet wel. Ten eerste Niall zal zeker, zodra hij een beetje minder boos is, ongerust zijn en zal willen weten hoe het met je gaat. Ten tweede zal Kendall zich waarschijnlijk willen verontschuldigen”
      “Wie zegt dat Niall mij gaat bellen of smsen om te zien of het met mij goed gaat? Er is even veel kans dat hij naar jou of één van de andere jongens belt” Olivia zette de tas soep naast haar gsm en ging naast Louis, op haar rug, in het bed liggen.
      “Toch denk ik dat hij eerder jou gaat bellen, zodat hij zeker is. Als hij dan met jou gebeld heeft en niet zeker is gaat hij ofwel naar één van ons bellen of wel komt hij naar hier om te kijken dat je niet gelogen hebt. Onze Furby geeft echt veel om je, hij zou er niet tegen kunnen als het slecht met je gaat” Olivia keek Louis niet aan. Ze wist dat Niall veel om haar gaf, dat had hij haar met de kus nog maar eens duidelijk gemaakt. Maar elke keer dat iemand zei dat Niall veel om haar gaf trok er een golf van schuldgevoel door haar lichaam heen. Ondanks dat Niall veel om haar gaf had ze hem aan de kant gezet. Iets waar ze ongelofelijk veel spijt van had. “Kom hier, meisje” Louis had door dat Olivia ergens mee zat. En zonder op haar reactie te wachten sloeg hij een arm rond haar schouders heen en trok haar tegen zich aan. Dankbaar legde zij haar hoofd op zijn borstkas.

Normaal gezien ben ik om dit uur niet meer wakker hoor, nou ja soms wel ^^ Maar ik ga morgen naar Walibi dus ik vertrek vroeg en kom laat thuis en ik wilde jullie niet te lang laten wachten op dit deeltje. Dus dacht ik: "Dan zal ik het ineenes uploaden." (:
Oké, ik moet twee dingen zeggen:
1) Het deeltje dat er zondag op komt (dus 20.3) gaan jullie leuk vinden (;
2) Volgende week zaterdag komt het eerste deeltje van 'Mr. Bright Eyes' online (hoop ik), dus vanaf deze zaterdag zal de story zelf al online staan (ik ga daar ook een hoofdstukje voor aan maken dus zaterdag krijgen jullie ook een melding van een nieuwhoofdstuk). Jullie moeten die natuurlijk niet lezen van me, ik dacht: "Ik zal het gewoon even laten weten." Want One Direction komt pas in deel 19 voor, ik weet het ik vind het ook te lang ;s Maar anders lukt 't niet dus ja ...
Nu ga ik stoppen, want ik mote dringend mijn bed in. Laat maar achter in een reactie wat je van dit deeltje vond (: