122- there is always a solution...

Elisabeth POV
Ik wist dat we er wel uit zouden komen. We hadden getest hoe ver de wolvenband ging, Jake was samen met Edward, Bella en Nessie naar de andere kant van Amerika getrokken en er was nog steeds geen probleem. Iedereen hoopte erop dat de band het zou houden, zelf over de lange afstand -het is ongeveer 11 uur vliegen van Amerika naar Duitsland, dat weet ik- die we zouden overbruggen. Hoop was hetgeen waar we veel van over hadden. We konden op niet veel meer vertrouwen.
Embry, Seth, Leah en Jacob hadden overlegd, en ook met Sam. Seth en Leah waren het gewoon maar gaan uitleggen aan hun moeder. Sue vond het niet leuk dat ze haar kinderen niet meer zou zien, ook al had Seth haar proberen te vertellen dat mijn kinderen over 6 jaar en 11 maanden volwassen waren, dat ze dan terug konden komen, of op zijn minst op bezoek konden komen zonder problemen. Leah had hem willen tegenhouden, maar niet snel genoeg. Nu was Sue er nog meer tegen dan eerst. Maar ze kwam hen wel uitzwaaien. Ze wist dat ze hen er niet van kon weerhouden toen ze hoorden dat ze waren ingeprent. Embry mocht het zijn moeder vertellen, dat hij een wolf was. Ze nam het redelijk goed, voor haar normale doen, vond Embry. Ze kwam ons niet uitzwaaien, ze wist niets van de vampiers. Ze wist alleen dat Embry om "wolven redenen" voor een paar jaar naar Europa trok, en haar zo veel mogelijk zou mailen en brieven sturen als hij kon. Maar niet elke dag. Billy was er, al wist ik niet echt waarom. Gewoon, omdat hij het nodig achtte. En Charlie, ook al kende we elkaar amper. Hij was meegekomen met Sue.
Het irritante aan deze verhuis was dat we met 3 auto's van de Cullens moesten naar het vliegveld rijden, én moesten geld aanvaarden voor 12 vliegtuigtickets naar Roemenië. Vanaf daar konden we er snel raken. te voet desnoods.
'Ik betaal het allemaal terug.' beloofde Felix aan Carlisle, ook al zat die daar niet mee. Hij probeerde Felix te vertellen dat het niet nodig was, dat ze geld genoeg hadden, maar Felix wou niet luisteren. hij was trots van aard, en wou niet dat iemand hem zou helpen.
Tristan, Marcus, Aro en de rest van de VOlturi die hier nog waren zouden ook vandaag vertrekken. Het was toch moeilijk...weer eens afscheid nemen. Ik zou iedereen missen, en ik was zeker dat ik niet alleen was. De Cullens verzekerden ons dat ze ons zeker de komende tien jaar zouden komen bezoeken, Rose nog het meest. Marcus beloofde af en toe eens binnen te springen. We zouden niet alleen zijn, en ik had mijn broertje ook nog en Felix, en de wolven.
'Dit is geen echt afscheid, we gaan iedereen nog zien.' zei Carlisle plechtig. 'we hebben de eeuwigheid voor ons om samen te komen.' fluisterde hij, zodat Charlie, Sue en Billy het niet konden horen. Ik glimlachte. Felix, Leah en Edward zouden rijden, ik had nog steeds geen rijbewijs, maar dat was geen probleem. Ik had alle tijd om overal waar ik wilde mijn rijbewijs af te leggen, maar voor het moment had ik het nog niet nodig. Ik wou geen afscheid nemen, maar dat was het leven... ZOals Carlisle zei, we hadden de eeuwigheid met ons.
Felix gaf een kneepje in mijn hand nadat we van iedereen hadden afscheid genomen. Akshay wou Emmett nog 1 keer vloeren voor we vertrokken maar dat was snel over. Ik dacht dat ik Aro's ogen even zag schitteren. Misschien moest ik mijn kinderen maar een tijdje uit zijn buurt houden. Een jaar of honderd, misschien twee... Tot marcus weer zelf besliste wie er in de wacht kwam, wanneer hij én Tristan én Aro én Caius onder zijn controle terug had.
Ik zou blij zijn om Dagmar weer te zien, want ik was redelijk gehecht geraakt aan mijn broertje, en mijn kinderen wilden heel graag leren vliegen van hun "oompje". We zouden ons wel redden in Roemenië.
Als we alles zijn normale gang lieten gaan, zoals de toekomst voor ons in petto had, zou het wel goed komen met ons. Net zoals het gold voor de Cullens en de Volturi.

~The End~


Ik wil even nog iedereen bedanken die deze story gelezen heeft, vooral dan die 74 abo's. Dank jullie wel!
En zeker dikke dank je wel aan al die mensen die steeds trouw reacties gezet hebben!! Super Dank je wel!