Chapter thirty-eight. -Amber.

Huilend stormde ik de trap op. Ik had geen idee wat ik moest doen. De deur van Harry’s kamer ging open. ‘Harry!’ Ik rende naar hem toe en vloog in zijn armen. Hij pakte mijn hand en trok me mee. ‘Wat is er Am?’ ‘Ik-ik…’ hoe moest ik dit vertellen? Dat ik op twee van zijn beste vrienden verliefd was? ‘Amber?’ ‘Ik hou van Zayn, maar ook van Liam! Ze zijn gewoon allebei geweldig! Ze zijn zo lief. En-en.’ ‘Oh, Amber toch.’ ‘Ik weet het niet meer!’ schreeuwde ik. Mijn mobiel trilde in mijn broekzak langzaam haalde ik hem eruit. “Afz. Liam. Amber. Wat is er? En waar ben je? Ik maak me zorgen! Ikhouvanjou. X.Liam” De tranen stroomde weer over mijn wangen. Ik wilde het hem vertellen. Het zeggen wat ik voelde. Maar ik kon het niet. Langzaam stond ik weer op. ‘Amber? Wat ga je doen?’ Ik negeerde de vraag en liep naar mijn kamer. Ik viste een weekendtas onder het bes vandaan en propte er wat kleren in. De tas liet ik op mijn bed staan en ik liep naar beneden, drukte een kus op Liams wang en schreef een briefje voor Zayn, dat ik op zijn bed legde. Ik pakte mijn tas en telefoon en liep het huis uit, geen idee waarnaartoe. Ik begon steeds harder te lopen. Ik had geen idee waarom, wat ik ook zou doen, ik zou Liam en Zayn kwetsen en dan zou de band ook nog uit elkaar vallen. Voor me zag ik een klein, vervallen leegstaand hotelletje. Ik keek om me heen en sloop naar binnen. Ik was niet bang, er was al zoveel gebeurd, dat ik hier niet bang voor was. Zachtjes zette ik mijn tas neer en ik liep door de benedenverdieping. Al snel zag ik een matras, het stonk naar alcohol, maar het was iets. Ik legde er een deken op en trok een pyjama aan. Net toen ik wilde gaan liggen schrok ik van een geluid. Ik keek om en zag een meisje staan. Ze zag eruit alsof ze 14 was, hoogstens 15, en ik zag dat ook zij was geschrokken. ‘Sorry, slaap jij hier?’ vroeg ik terwijl ik mijn spullen van het matras af haalde. ‘Ik zoek wel een andere plek.’ Ik pakte mijn tas en wilde weglopen. ‘Wacht..’ zei het meisje. ‘Blijf maar. Boven ligt nog een matras, ik help wel met sjouwen.’ Samen liepen we een trap op, vol gaten. ‘Shit!’ mijn voet zakte door een tree. ‘Kom.’ Ze trok me omhoog. Met een pijnlijk gezicht keek ik naar de grote wond die het hout had veroorzaakt. ‘Gaat het wel?’ Ik knikte en liep voorzichtig verder. Boven sloeg ze een deur open en trok een matras mee. Ik hielp haar en na een tijdje was het matras naast het hare gelegd. ‘By the way, ik ben Amber.’ ‘Jo-Ann.’ ‘En nu?’ ‘Heb je honger?’ nu ze het vroeg voelde ik mijn maag knorren. ‘Ehm..Ja.’ ‘Maakt niet uit hoor!’ Ze haalde een pak crackers uit haar kleine rugzakje. ‘Waarom ben je hier eigenlijk?’ vroeg ze, terwijl ze haar tanden in een cracker zette. ‘Nou, loveproblems. Ik woon bij mijn vriend, zijn band en mijn zusje. Maar ik hou van Liam én Zayn. Ik hou van hun allebei, ik kan er niks aan doen! Ik wilde hun vriendschap en band niet verpesten, dus bven ik weggegaan.’ Ze knikte. ‘En jij?’
----
Oeps, hij is minder lang dan ik dacht.. Sorry!