O54.

POV Elvira
Langzaam lopen we door de slurf het vliegtuig in. Als we bij onze stoelen zijn aangekomen open ik het tassen rek en gooi mijn tas erin. Er valt een envelop uit. Verbaast duw ik mijn tas in het rek en ga zitten. To Elvira staat er op de envelop. 'Hee, hoe kom je daar aan?' vraagt Céline.
Ik schud mijn hoofd. 'Geen idee'
Zenuwachtig open ik de envelop en begin te lezen.

Dear Elvira,

I have no idea when you found this letter from me to you. Maybe you'll be in the plane, or maybe you'll be at home.
Anyway... What I wanted to say is: this weekend with you was amazing, I'll never forget it.
We will go to the USA in 2 days and this time when they're going to ask us things about relationships I can finally say that I've found my princess. And so does Harry. We are both so happy that we've met you and Céline. That's never going to change.

I love you with all my heart,
Niall


Met lichte tranen in mijn ogen kijk ik Céline aan. Ze glimlacht. 'We boffen zo met ze El.. Echt waar'
'Fasten your seatbelts, please' roept de stem om. We klikten onze gordels vast en het vliegtuig begint te rijden. 'Bye Niall' fluister ik in gedachten.

tijdsprong 3 uur.
POV Céline
Met een zucht open ik de deur van mijn huis. 'Mama! Mam! Ik ben thuis'
Mijn moeder komt de trap afgerend en ze omhelst me. 'Hoe was het?' vraagt ze nieuwsgierig. Ik begin te gapen. 'Het was geweldig mama' zeg ik.
'Ik hoor je verhalen anders morgen wel. Ga jij maar slapen' lacht mijn moeder. Ik knik en loop de trap op. Eenmaal in mijn kamer aangekomen kijk ik naar de posters aan mijn muur. De vijf lachende gezichten kijken me vrolijk aan. Ik laat mijn hand even over Harry's gezicht glijden. Dit moment doet me denken aan de periode dat Elvira in het ziekenhuis lag. Toen waren we zo naar elkaar gegroeid. Ik voel dat er een traan langs mijn gezicht druppelt. Ik miste hem nu al..


-