010.

Liam Payne

Wel vreemd hoor, dat gesprek met Harry. Ik ondervraag hem er later wel over, want hier klopt iets niet. Toen ik binnen kwam zag ik iedereen smullen van het nederlandse eten. 'He Liam, where were you?' vroeg Niall. 'I was in the garden with Harry'. Mabel keek me vrolijk aan en klopte met haar hand op de lege stoel naast haar, als teken dat ik daar moest zitten. Eerst pakte ik een bord voor mijn eten voordat ik naast haar ging zitten.'Where did you guys talk about?' vroeg Mabel me met een ondeugende blik. 'Well, Harry was talking a bit weird, and now he is going for a walk or something... I don't know why actually'. Alle jongens keken verbaasd op. 'Where did he go?' vroeg Louis met een bezorgde blik. Mabel moest grinniken. 'You guys really have a bromance haven't you?'. Speels keeks ze hem aan. Louis fronste zijn wenkbrauwen van verbazing. 'Yes! We don't pretend like we have one!'. Nu keek hij boos. Ik zat het allemaal met een glimlach aan te horen. Opeens trok iemand me van mijn stoel af, toen ik half struikelend werd meegetrokken. Nog steeds niet wetende door wie. Toen we bij het zwembad stopte liet die iemand me los. Gelijk ging ik kijken wie het was. 'Haz, why did you do that?'. 'I thought it was fun' zei hij met een grote grijns op zijn gezicht.'Why'. Doordringend keek ik hem aan. 'I have a idea. So listen carefully'.

Mabel Johanson

Haha, het zag er zo grappig uit toen Harry Liam meesleurde! Eigenlijk wou ik erachteraan lopen om te horen waarom Harry hem mee sleurde, maar dat zou overkomen alsof ik ze niet vertrouw. Dus ik bleef gezellig bij de rest eten. Niall had allang zijn bord leeg, niet verrassend eigenlijk. En wou bijna mijn bord veroveren. 'Niall! You are a little thief!'. Hij kroop weer terug op zijn stoel en mompelde een sorry.'But you've brought some Nando's earlier this afternoon'. Je kon aan hem zien dat hij dat was vergeten en sprintte gelijk naar de koelkast. Een minuut later zat hij alweer aan tafel, maar doordat hij zo gefocust was op zijn eten ging hij niet goed op de stoel zitten. Hij viel precies tussen de tafel en de stoel op de grond. We hoorden geen au of iets dergelijks. Toen ik mijn hoofd onder de tafel stak zag ik hem vrolijk onder de tafel zitten eten, totaal niet bewust dat hij net was gevallen. 'Niall, why are you eating on the ground?' zei ik sarcastisch. Hij keek even verward om zich heen. 'Oh, I don't know actually'. Even later verscheen hij met blozende wangen weer boven tafel. 'I don't think I can eat this a next time' en Louis wreef ondertussen over zijn buik toen hij dit zei.'I will eat it for you then'.Niall wou al bijna Louis's bord pakken. 'I said the next time not now!'. Geirriteerd griste Louis het bord weer uit Niall's handen.