Dreizehn.

~ Thomas Vincent Neyens

‘Nu ja,’ zeg ik maar wat stotterend, ‘ik heb wel iemand.’ Ze kijkt van mij naar Alyssa en van Alyssa naar mij.
‘Is het Alyssa?’ vraagt ze. Ik knik voorzichtig, bang voor haar reactie.
‘Ik vind het niet erg, in tegendeel. Alyssa is een leuk meisje, alleen vertel dit niet tegen je vader. Hij zou je verbieden nog contact met haar te hebben,’ zegt ze alsof ze er zelf niet mee akkoord gaat. Ik begrijp haar en ze heeft gelijk, papa mag dit niet weten.
De dagen gaan voorbij en s’nachts sluip ik naar Alyssa’s kamer. Mijn moeder weet het wel maar ze vind het niet erg, ze is zelfs blij voor ons. Net zoals alle andere nachten sluip ik vandaag weer naar haar kamer. Ze is het al gewoon. Dit is onze laatste nacht hier, mijn laatste nacht naast Alyssa –momenteel toch-. Ik ga naast haar liggen en trek haar lichaam naar me toe. Ze draait haar plots om en begint me heftig te kussen. Haar handen gaan onder mijn T-shirt en die van mij zoeken zich een weg onder haar topje. Ik haal haar lippen van die van mij en kijk haar doordringend aan.
‘Wil je dit echt?’ vraag ik. Het was niet raar want we hadden al enkele keren samen gedoucht toen mijn vader niet thuis was. Mijn moeder vond het allemaal goed, de jeugd zei ze altijd.
‘Ja, ik ben er zeker van dat ik dit wil,’ zegt ze en ze kust verder.