My new life 0.1

´Eindelijk!´ Je gooit je tassen op de grond en laat je achterover vallen op je tweepersoons bed. Even sluit je je ogen en rust je uit, de reis was lang! Lang kun je niet genieten, je hoort in de verte je telefoon gaan. Je gaat langzaam rechtop zitten en neemt op. ´Hallo mam..´ Mam: Lieverd! Wanneer ben je aangekomen? Je staat op en loopt naar het raam toe. 'Net, ik ben er net, de tassen zijn allemaal nog ingepakt.' Je ziet de zon schijnen op een boom die vlak voor je raam staat, de bladeren zijn felgroen en de lucht is helderblauw. Je doet het raam een stukje open. 'Ow echt? Dan laat ik je voor nu even met rust, bel je vanavond nog?' Je kijkt even hoe laat het is, half 1 's middags. 'Ehm ja, ik bel je rond een uur of 7, of nee, voor jullie is het dan 8 uur, ik vergeet steeds dat het hier een uurtje vroeger is.' Je hoort je moeder lachen, en je beseft dat je haar nu al mist. Je moeder was tenslotte een beetje je beste vriendin. Er was niks dat je niet aan haar kwijt kon, niets dat ze niet begreep, altijd stond ze voor je klaar.. 'Oké lieverd, ik spreek je dan later! Ik hou van je!' Je lacht. 'Ik hou ook van jou!'. Dan hang je op. Je bekijkt je slaapkamer. Het is nog een beetje leeg. De muren zijn mooi lichtgrijs geverft, maar aan de wand die tegen je bed aanstaat, is er een mooi printje op geplaatst. Je kijkt naar de rechter kant van je kamer en ziet je kledingkast staan. Aan de deuren van je kledingkast zitten 2 grote spiegels. Je doet de kast open en begint je kleren er maar in op te hangen, de tassen moeten vroeg of laat worden uitgepakt..

Na alle kleren in je kast te hebben gedaan, stop je de lege tassen onder je bed. Je gaat voor de spiegel staan en haalt een borstel door je haar. Na 6 uur reizen ben je doodop. Het liefste zou je nu gewoon een paar uurtjes gaan slapen en pas rond de avond weer wakker worden, uitgerust en wel. Jammer genoeg is dat even te mooi om waar te zijn, om 3 uur heb je je sollicitatiegesprek bij Harrods, en dan moet je er natuurlijk wel op je best uitzien. Een bijbaantje heb je echt nodig, anders is je huis in Londen niet te betalen, en de studie al helemaal niet..