Elf.

~ Alyssa Angelica Marneaf

Ik loop de oprit van Thomas’ huis – zeg maar villa – en bel aan. De moeder van Thomas opent de deur.
‘Hee, Alyssa. Gaan jullie mee op vakantie,’ vraag ze aan me. Ik schud mijn hoofd.
‘Maar wij betalen alles, we zijn blij dat Thomas goede vrienden heeft gemaakt.’
‘Ik weet niet, we zouden graag meegaan maar -’
‘Jullie gaan gewoon mee. Ik zal straks alles regelen,’ onderbreekt ze me ‘maar je komt hier niet voor zeker? Je weet zijn kamer wel zijn?’ vraagt ze me. Ik knik en loop de trap op naar Thomas’ kamer. Ik klop kort op de deur en open ze zacht. Ik zie Thomas zitten op zijn bed in zijn boxershort.
‘Sorry – ik – ik wist niet dat je – niets aan had,’ zei ik stotterend.
‘Geeft niets liefje, ik hou van je dus dat maakt niet uit.’ Ik knik maar wat verbaast en ga op zijn bed zitten. Hij trekt ondertussen een jeans broek en T-shirt aan en komt naast me zitten.
‘Je moeder heeft beslist dat we mee gaan,’ zeg ik wat verbaast.
‘Ja, ze heeft eigelijk het vakantie park al laten weten dat we met 5 komen,’ zegt hij schuldig. Mijn mond vormt een “o”.
‘Zou je het erg vinden als we onze relatie nog wat verstoppen voor mijn ouders. Ze zouden het zeker niet goedkeuren. Mijn ouders zijn van andere afkomst dan de jouwe. Niet dat ik dat erg vindt maar ik vrees dat vooral mijn vader er een heisa rond zou maken.’ Ik begrijp het wel. Ze zouden het niet goed keuren, zeker niet nadat ze te horen krijgen wat er met papa gebeurd is. Ik kijk langs de ene kan wel uit naar de vakantie, dan ben ik twee hele weken bij Thomas. Maar ik ga mijn moeder wel missen -niet dat ik ze zoveel zie- maar ik kon altijd bij haar terecht als ik het moeilijk had. Ik heb mijn broer wel, maar dat is anders, snap je?