Brieven - 98

“Alles goed?”, vroeg Yue, toen ik de woonkamer in kwam. Ze zat samen met Diana en Thomatio op de bank, Yle speelde met Katara.
“Ja hoor”, glimlachte ik. “Ik denk echt dat Keylina en ik goed met elkaar zullen kunnen opschieten.”
“Fijn zo”, zei Diana hartelijk. “Zussen zijn heel belangrijk.” Ze keek even naar Yue.
“Daar ben ik het helemaal mee eens, zusje”, stemde die in.
“Ik eet vanavond samen met mijn familie, als jullie het niet erg vinden”, zei ik.
“Natuurlijk niet, je hebt hen lang niet gezien”, stemde Yue in.
“Fijn”, glimlachte ik. “Ik schrijf even een brief naar de vuurheer.”
“Oké”, zei Yue. Ik nam pen en papier en ging aan tafel zitten.

Haha, vuurheer Azlaï

Goed geprobeerd, maar mij kan je niet overtuigen terug te komen. Noch mijn ouders, noch uw dochter, zijn daar in geslaagd. Ze zijn nu alle drie gevangenen van de waterstam en worden goed bewaakt. Maar u hoeft niet bang te zijn, wij zijn niet hardvochtig. We zullen uw dochter geen kwaad doen zo lang u ons daar geen reden toe geeft. Ik raad u dus aan ons verder met rust te laten, als u uw dochter ooit nog in goede gezondheid wilt terugzien.

Onvriendelijke groeten

Lizzie

Hij zou kwaad worden als hij deze brief in handen kreeg, dat was zeker, maar daar was niets aan te doen. Het was zijn eigen fout dat hij Keylina gestuurd had. Dat we haar geen kwaad zouden doen hoefde hij niet te weten. Ik liet Yue de brief lezen.
“Weet je zeker dat je hem nu niet uitdaagt?”, vroeg ze aarzelend.
“Helemaal zeker kan ik nooit zijn natuurlijk”, gaf ik toe. “Maar hij heeft maar één dochter, maar één mogelijker opvolger, dus ik denk dat hij wel zal oppassen.”
“Goed”, knikte Yue. “Laat hem misschien voor de veiligheid ook even aan Keylina lezen, zij zal zijn reactie beter kunnen inschatten.”
“Oké”, stemde ik in. Ik liep de woonkamer uit met de brief en ging naar Keylina. Toen ik binnenkwam was ze aan het schrijven. Ze had zich nog niet eens omgekleed.