30.

'...and we're gonna call every day' zei hij
'Promise'
De chauffeur reedt weg en dat was het laatste wat ik van Harry zag.
Ik zag Frauke wenen en ook ik liet traantjes.
'Marie, ik overleef dit niet' zei Frauke
'Ik ook niet, ik wil ze terug zien! nu'
'Ja ik ook' snikte ze
'Kom eens hier' zei ik en nam Frauke vast.
We vielen in een eenzame slaap.

'Come on girls, get out!' riep de chauffeur.
'Harry?' zei ik slaperig.
'No Not Harry, car.. get out'
'Hey chill man!!' riep Frauke naar de chauffeur en we stapten uit.
'oké nu moeten we naar het treinstation peron 9'
'ik denk dat het daar is' zei Frauke en ze wees naar een groot gebouw.
'Aah ja oké, kom'
We liepen het station in en zochten naar Peron 9.
Daar moesten we nog een kwartier wachten op de trein.
'Kom Frauke' zei ik en we stapten in.
de 2uur durige treinrit verliep stil.
Onaangenaam stil.
Soms werd er wel wat gezegt maar daarna was het weer stil.
we lazen allebei in boekjes waar One Direction in stond.
Frauke las de dingen van Louis en ik las de dingen van Harry.
Erg deprimerend want in de 'Joepie' stonden bijna alleen maar dingen van Harry.
*Bzzzz Bzzz*
Mijn telefoon trilde en ik keek bijna levenloos op mijn scherm.
'Harry!'
'Alleee! neem dan op!'
'Hi?'

'Sweety I miss you to!'

'I'm almost in Brussels'

'Okay, see ya sweety'

'Okay, Bye' en ik gaf een telefoonkusje.

'Louis gaat je bellen' verwittigde ik Frauke.
'Hier is hij al!' beantwoorde Frauke en ze nam haar mobieltje op.
'Hello honey'

'bwaa I miss you'

'I'm almost in Brussels so I'm gonna hang up but I'll call you tonight'

'bye sweetheart'