17.

Ik leunde op de bar en ik keek om me heen of ik al iemand aan zag komen. Ik schrok toen er ineens twee handen in mijn zij prikte.
“James! Moest dat nou?”
“Ja, sorry!” grijnsde hij.
“Kom mee!”
Ik greep zijn hand en trok hem de duinen in. Ik plofte neer en trok James naast me.
“So, tell me. Waar wou je het over hebben?” James keek me nieuwsgierig aan.
“Het gaat over Matthew. Hij is verliefd op Mara of niet?”
“Hmmm, ja. Hoezo?”
“Hoe verliefd?”
“Geloof me, dat wil je niet weten!”
Ik grijnsde en knikte goedkeurend.
“En hoe lang duurt dat nou al?”
“Te lang!”
“Precies, ze draaien om elkaar heen! Toch?”
“Ja klopt,” bevestigde James mijn vraag weer.
“Waar hebben Mara en Matthew elkaar voor het eerst ontmoet?”
“Euhm, de kantine.”
Ik knikte en dacht even na.
“Oké. Jij zorgt voor het eten en ik zorg dat Matthew vanavond keurig klaar staat in de kantine van. En ik zorg dat Mara daar komt!”
“Lekker romantisch zeg! De kantine!” mompelde James.
“James! Ik heb je niet voor niets nodig! Wij gaan die kantine even een make-over geven! Let’s do this. Het wordt tijd dat dat gedraai een keer over is!”
Ik trok hem omhoog en snelde me richting het hotel… naar de kantine.
Daar aangekomen begon ik snel de boel een beetje op te ruimen. Ik toverde een wit laken tevoorschijn en drapeerde die over een tafel. De andere tafels schoof James aan de kant. Ik dekte de tafel mooi en zette kaarsjes neer. Ook zorgde ik voor een muziekje op de achtergrond. Ik ging naar Matthew om hem te zeggen dat zijn vrije avond vol gepland was met een leuke verassing en James begon intussen aan het eten. Daarna ging ik naar mijn eigen huisje waar ik Mara op haar kamer aantrof.
“Omkleden Mara. Ik heb een verassing!”
“Jas, nu niet. Alsje-”
“Geen gemaar!”
En ik verliet haar slaapkamer alweer en liep mijn eigen kamer binnen. Ik trok een zwarte broek en een witte blouse aan. Ik moest immers het eten serveren. Daarna deed ik snel mijn haar goed en werkte ik mijn make-up bij. Ik liep weer naar Mara die omgekleed op haar bed zat en nergens zin in leek te hebben.
“Kom op!” Ik stak mijn hand uit die ze met een zucht aanpakte. Samen verlieten we ons huisje en liepen richting het hotel. Ik was hartstikke zenuwachtig en hoopte vurig dat dit goed zou uitpakken…