8

Five years later..

June pov.

Morgen is het zover en kan ik eindelijk naar Hogwarts. Natuurlijk heb ik me wel een beetje gehecht aan die Fransen maar wil nou wel echt naar Hogwarts tussen alle Zwadderaars, waar ik thuis hoor. Ik kijk in de spiegel en zie nou een aardig volwassen meid staan, ze heeft prachtig zwart haar en een aardig verwaande blik. Naast haar schoonheid heeft ze verschrikkelijke wallen, ik slaap verschrikkelijk slecht sinds mijn opdracht van de heer van het Duister heb en ik weet niet hoe ik het moet doen. Voorzichtig ga ik over de bewegende tattoo heen die mooi over mijn onderarm loop, dan draai ik me om en pak me spullen in een spreuk in. Snel duik ik me bed in en draai een beetje heen en weer nadenkend hoe ik mijn opdracht ga vervullen.

Tom pov.

‘Right in trough the monsoon, beyond the word..’ klinkt er een galmende Bill. Ik grijns en druk een kus op een liefhebbende gitaar en stop hem voorzichtig in de gitaartas, morgen is Hogwarts weer en ik kan eigenlijk niet meer wachten. Ik zucht me 5e jaar alweer, sinds ik en de jongens op Hogwarts zitten is het veel beter, we zijn zelfs al beetje bekend aan het worden en hebben 1 plaatje op mogen nemen. We droomde er altijd al van een band te beginnen.. maar dan in de dreuzelwereld natuurlijk, ik loop naar de spiegel en zie een jongen van ondertussen 15 jaar alweer met dreadlocks en piercing. Ik en Bill zijn altijd onszelf gebleven. ‘Bill ik wil slapen man!’ schreeuw ik naar Bill die nogsteeds aan het zingen was ‘Yo’ is het enige antwoord wat ik krijg maar het gezang stopt wel. Tevreden ga ik in me bed liggen en val gelijk in slaap.