OS11 || Liam Payne voor LouisxLiam
‘Je kunt kiezen Liam, wij… of zij’ Liam kijkt zijn vrienden geschokt aan. ‘Dat meen je nier! Dat is belachelijk!’ roept hij verontwaardigt en ze kijken hem verontschuldigend aan. ‘Je bent altijd bij haar, je vergeet ons gewoon Liam!’ roept Louis en de tranen springen in de ogen van de jongen. ‘Dat is niet waar!’ roept hij terug en hij balt zijn vuisten van woede. Hoe konden ze hem voor deze keuze zetten? Ze wisten dat hij zielsveel van Kyara hield… en misschien was hij de laatste tijd wel erg veel bij haar geweest. Maar hij was nooit te laat bij een repetitie geweest, of zo iets dergelijks. Hij kijkt naar de blonde Ier, die het hele gesprek nog niets gezegd had. Niall houd zijn blik strak op de grond gericht. Woedend springt Liam op. ‘Best, veel plezier zonder mij dan!’ sist hij en de jongens staren hem geschokt aan. ‘Dat kun je niet maken Liam!’ sist Zayn, terwijl hij op staat en de jongens staren elkaar even recht aan. Hun ogen lijken een machtsspelletje te spelen. Normaal gesproken zou Zayn dit met gemak winnen maar Liam was woedend. ‘Ik hou van haar. En ja jullie betekenen ook zielsveel voor me, ik had dan ook nooit gedacht dat jullie me zouden laten kiezen. Ik heb me echt vergist in jullie’ snauwt hij voor hij het gebouw uit stampt. Het laatste wat hij hoort is Niall die zijn naam roept.
‘Liam?’ geschokt kijk ik naar de jongen die gebroken voor mijn deur staat. ‘Kyara’ fluistert hij terug en ik neem hem snel in mijn armen. Hij omhelst me zo stevig dat ik amper adem krijgt. De omhelzing maakt me eigenlijk een beetje bang, hij lijkt zo in de war. ‘Kom eens binnen’ zeg ik dan maar en hij stapt het appartement binnen. Hij wandelt als een zombie naar de bank en zakt daar neer. ‘Thee?’ fluister ik en hij knikt, zonder echt te horen wat ik zeg. Snel zet ik thee en druk dan een mok in zijn handen. Hij staart wezenloos voor zich uit, en ik begin me serieus zorgen te maken. ‘Liam, wat is er aan de hand?’ vraag ik zacht en hij begint te snikken. Geschrokken pak ik de thee weer uit zijn handen en ik omhels hem. ‘Liam vertel eens, wat is er aan de hand? Kan ik je helpen?’ ‘Ze.. ze.. ze.. ze la-ten me kiezen’ snikt hij en ik kijk hem verward aan. ‘Wie laten je kiezen? En waartussen?’ ‘De jongens.. ze laten me kiezen tussen hen, of jou’ mijn ogen worden groot. ‘WAT?’ roep ik verontwaardigt en hij snikt. ‘Wat doe je hier dan Liam!’ hij stopt abrupt met huilen en kijkt haar verward aan. ‘Ik wil je niet kwijt Kyara’ ik haal gefrustreerd mijn handen door mijn haar. ‘Liam je snapt het niet, je kunt niet weg gaan bij de jongens. Ze zijn je leven’ breng ik moeizaam uit en zijn gezicht betrekt. ‘Jij bent ook mijn leven Kyara’ ik schud abrupt mijn hoofd. ‘Nee Liam, ik wil dat je gaat. Ik wil het niet op mijn geweten hebben dat One Direction uit elkaar gaat’ sis ik en ik loop achteruit. ‘Kyara alsjeblieft. Ik houd van je’ fluistert hij en ik wend gebroken mijn blik af. ‘Liam, we weten allebei dat dit beter is’ piep ik en hij stoot een gefrustreerde schreeuw uit voor hij het appartement hij stormt.
*1 week later*
De bel ging en slaperig sleep ik mezelf naar de deur. Wie belde er zo vroeg aan op zondag ochtend? Ik trek de deur open en in één klap ben ik helemaal wakker. De krullen en de groene ogen die ik zo vaak had gezien, wat deed hij nu weer hier? ‘Harry…’ zeg ik argwanend en hij kijkt me nerveus aan. ‘Ik.. moet met je praten’ brengt hij na wat aarzeling uit en ik trek mijn wenkbrauwen op. ‘Waarom? Kom je nog meer kapot maken?’ sis ik en hij schud zenuwachtig zijn hoofd. Hij kijkt even om zich heen en richt zich dan weer op mij. ‘Laat me binnen, alsjeblieft?’ ik bijt twijfelend op mijn lip. ‘Oke. Maar snel’ hij zucht opgelucht en loopt langs me heen naar binnen. Ik gebaar naar de bank en hij gaat zitten. ‘Liam heeft je nodig’ zegt hij en ik verstijf. Tranen springen in mijn ogen en ik kijk hem alleen maar aan. Was dat wat hij kwam zeggen? Dat Liam me nodig had, kwam hij het er nog even in wrijven? Ik was niet blind. Ik had ook best wat shownieuws gevolgd. Liam was ingestort tijdens een concert, de dag erna vergat hij zijn tekst en de dag daarna was hij in huilen uit gebarsten.
‘Ik ben hier… om namens ons allemaal, Zayn, Louis, Niall en mijzelf, onze excuses aan te bieden. Het was egoïstisch van ons op Liam weg te houden van jou. Terwijl we allemaal wisten dat hij niet zonder je zou kunnen. En dat is ook wel gebleken. Hij… is ingestort Kyara. Hij heeft je nodig. Het is bijna eng hoe erg hij je nodig heeft. Je bent als.. zuurstof voor hem. Hij kwam niks meer’ brengt Harry uit en ik kijk hem kil aan. ‘Dus omdat hij zijn tekst vergeet, mag ik wel weer terug komen van jullie’ sis ik met tranen in mijn ogen en Harry kijkt me verontschuldigend aan. ‘Nee, door dit alles zien we pas hoe veel jij voor Liam betekend. En we zien nu pas in hoe fout het was om Liam voor zo’n keuze te zetten. Als ik ooit iemand vind, waar ik zo veel van houd als Liam van jou… dan wil ik ook niet voor zo’n keuze komen te staan. Alsjeblieft Kyara, je moet ons helpen’ ik probeer de brok in mijn keel weg te slikken voor in antwoord.
‘Waar is Liam?’
Na mijn vraag had Harry me het appartement uit getrokken en in een auto geduwd. En nu waren we bij het appartementen complex van de jongens. Harry klopt nerveus op de deur van Liam, en de andere jongens staan achter me. De deur gaat langzaam open en ik schrik als ik Liam zie. Zijn wallen zijn enorm en hij is bijna wit. ‘Liam..’ verder komt Harry niet, want Liam heeft mij gezien. Hij duwt Harry ruw aan de kant en stormt naar me toe. Ik klem mijn armen om zijn nek, alsof ik hem al jaren niet heb gezien en hij drukt zijn lippen op die van mij. ‘Ik hou van je’ prevelt hij tegen mijn lippen. ‘Ik laat je nooit meer gaan’ vervolgt hij en tranen stromen over mijn wangen. ‘Ik hou van je Liam, zielsveel. Ik wil je nooit mee kwijt’ fluister ik terug en hij drukt zijn lippen weer op die van mij.
Reageer (3)
awh soooo cute
1 decennium geledenaaaawh <3
1 decennium geledenZo mooi! Echt geweldig om mijn naam erin te lezen. Echt super, super, super, super, super bedankt! I'm so happy now!
1 decennium geledenEcht geweldig geschreven, net zoals de rest.