5

Tom pov.

Na uitgebreid afscheid genomen te hebben van onze ouders stapten we de trein in, snel liepen we door tot we een lege coupe zagen. ‘Gauw naar binnen voor alles bezet is’ mompelt Georg. Ik kijk door het raam en zwaai vrolijk naar me ouders. Na 10 minuten is de trein helemaal vol met kinderen van allerlei soorten leeftijd, ik voel me nou wel erg jong. Vanuit me ooghoek zie ik dat Simone onze moeder, toch even een traantje liet gaan. Ook ik slik als ik bedenk dat ik ze pas bij de kerst weer zie. Dan is de trein ook klaar om te gaan en begint te stomen en te fluiten waardoor we zachtjes in beweging komen. ‘Oké ik ben nu wel erg zenuwachtig’ stuitert Bill heen en weer, ook ik voel zenuwen maar ondertussen ook super enthousiast. De treinreis verliep goed en er werd veel gelachen, gelukkig wist Gustav dat we van te voren al dat we moesten omkleden en met tegenzin deed ik me lekker zittende grote shirt en broek uit en wisselde die in voor een gewone broek en blouse, ook Bill lijkt niet zo tevreden en ik begin hard te lachen. ‘Woww, dit is nog mooier dan me moeder vertelde!’ klinkt Gustav bijna schreeuwend naast me in me oor, wanneer ik me omdraai staat er een groot kasteel. ‘Jongens dit gaat nog wel eens leuk worden!’ brult Georg en lachend kijken we met zijn alle naar de school die steeds dichterbij komt.