Het begin

Als Bo op school komt, ziet ze haar vriendinnen al staan. 'Hé Bo'. Hoort ze haar vriendinnen zeggen. 'Hé meiden'. Zegt ze en ze zet haar fiets in de stalling. 'Kom we gaan naar binnen'. Zegt Sindy en de vriendinnen lopen samen met Bo de school binnen.

'Goedemorgen allemaal'. Zegt de mentor van DBP1A als ze aan komt lopen bij hun lokaal. 'Goedemorgen'. Zeggen de kinderen. Hun mentor maakt het lokaal open en ze lopen naar binnen. Ze zoeken een plekje op terwijl hun mentor de laptopkluis open maakt. Als hun mentor de kluis open heeft, komen de leerlingen hun laptop pakken.
Dan komen Bo en haar vriendinnen aan rennen. 'Shit, Linda is er al'. Zegt Bo. Linda is de mentor van DBP1A. Ze lopen naar binnen. 'Sorry Linda we zijn een beetje laat'. 'Nou vooruit deze ene keer zie ik het door de vingers omdat ik er nog maar net ben'. Zegt hun mentor. De meiden glimlachen en zoeken een plaatsje.

Even later komt Sam binnen lopen. 'Sorry Linda, ik heb me verslapen'. Zegt hij. Bo begint te blozen als ze hem ziet. Ze is al een tijdje verliefd op hem. 'Sam dit is al je tweede keer dat je te laat bent. Bij de derde keer ga ik er een notie van maken'. 'Oké'. Zegt Sam. 'Ga nu maar zitten'. Sam gaat naast zijn vrienden zitten. Hij kijkt even de klas rond en als hij Bo ziet moet hij ook blozen. Hij is ook verliefd op haar, maar durft dat net als Bo niet te zeggen.

In de pauze loopt Sindy naar Sam toe. 'Vind je Bo leuk'? 'Hoezo'? 'Zeg het maar hoor. Ik zag je wel blozen in de klas'. 'Nee, wat denk jij'. 'Sorry hoor'. Sindy wil weg lopen. 'Ik vind haar wel leuk, maar ik durf het niet te zeggen'. 'Zal ik het doen'? 'Wil je dat doen'? 'Ja, tuurlijk. Ze is mijn beste vriendin'. 'Dan weet jij dus ook of ze mij leuk vindt'? 'Misschien'. 'Kom op zeg het nou'. 'Nee'. 'Waarom niet'? 'Ik heb haar beloofd niets te zeggen'. 'Dus ze is ook verliefd op mij'. 'Oeps, dat had ik niet moeten zeggen'. Zegt Sindy en ze loopt beschaamd terug naar haar vriendinnen. Sam wil juichen van blijdschap, maar hij houdt zich in.
'Bo ik moet je wat zeggen'. Zegt Sindy. 'Wacht even hoor'. Zegt Bo en praat weer veder met Amber.
Dan loopt Amber weg. "Fijn ze zijn uitgesproken". Denkt Sindy. 'Bo ik moet je wat zeggen'. 'Kun je dat straks doen ik moet nu even mijn traningsschema voor cheerleaden ophalen'. Zegt Bo en ze rent weg. 'Ja tuurlijk'. Zuchtend ploft Sindy op een stoel neer. 'Wat is er'? Vraagt Kim. 'Niets alleen als ik wat belangrijks tegen Bo moet zeggen komt er altijd wat tussen'. Zegt Sindy. 'Het is haar droom om een beroemde cheerleader te worden. Dat weet je toch'.

'Heb je het haar al vertelt'? Vraagt Sam aan Sindy. 'Nee, ze is haar trainingsschema halen'. Zegt Sindy en loopt de klas in.

'Waar is Bo'? Vraagt Linda aan Kim. 'Trainingsschema van het cheerleaderteam op halen. Zeg Kim. 'Oké'.
Dan komt Bo de klas in lopen. 'Sorry Linda was mijn trainingsschema aan het ophalen'. Zegt ze. 'Ik heb het van Kim gehoord'. Zegt Linda. Bo gaat zitten en gaat aan der werk.

'Gelukkig zijn we vroeg vrij ik heb training om half 2'. Zegt Bo tegen Kim. 'Leuk'! Zegt Kim enthousiast.

Tijdens de training valt Bo keihard op de grond. Haar neus begint te bloedde. "Shit". Denkt ze. 'Gaat het'? Vraagt Amber. 'Ja'. Zegt Bo en ze staat op. Bijna valt ze om. Ze voelt zich duizelig en misselijk. 'Volgens mij kun je beter even blijven zitten'. Zegt Amber bezorgd. 'Het komt wel goed'. Zegt Bo en ze wil weer op staan. 'Ga maar naar huis. Het was namelijk een flinke val. Wordt maar gauw beter want jij bent één van de beste cheerleaders'. Zegt hun trainer. 'Oké'. Zegt Bo betreurt.

Bo komt thuis. Haar neus bloed nog steeds. 'Hé lieverd. Wat is er gebeurd'? 'Ik ben gevallen met cheerleaden'. 'Ach lieverd toch. Laat me eens kijken'. Bo haalt het doekje van der neus. 'Knijp je neus bij het botje dicht en kijk omhoog. Dan is het binnen 10 minuten klaar lief'. 'Oké'. Zegt Bo en doet wat haar moeder heeft gezegd. Haar moeder geeft haar een kus op haar hoofd en zet thee.

Even later is het bloedde gestopt. Bo gaat aan der wiskunde. Haar moeder schenkt voor Bo en der zelf een kopje thee in. Ze zet de thee bij Bo neer en gaat op haar laptop. Dan ineens komt er een druppel bloed uit de neus van Bo rollen. Hij valt in Bo der wiskunde schrift. Bo grijpt naar de neus en voelt zich weer duizelig en misselijk. 'Lieverd gaat het'? Vraagt haar moeder. 'Ik ben duizelig en misselijk'. Haar moeder geeft Bo een doekje en belt dan de huisarts.

'Heb je vaak een bloedneus'? Vraagt de dokter. 'Nee'. 'Ben je duizelig of misselijk'? 'Ja, nu wel'. 'Is dat vaak'? 'Nee'. 'We gaan even wat bloed afnemen'. 'Oké'. Bo loopt met de dokter mee. Haar moeder loopt haar bezorgd achter na.

De volgende dag wordt Bo opgehaald door haar ouders. Bo moet naar het ziekenhuis voor de uitslag van het bloedafnemen.

Bij het ziekenhuis horen ze dat ze naar de 4de verdieping moeten. Bo drukt op het knopje van de lift en kijkt op het bordje boven de liften. Bij de vierde verdieping is oncologie. De lift is er, ze stapen naar binnen. 'Wat betekent oncologie'? Vraagt ze. Haar ouders kijken elkaar bezorgd aan. Bo vraagt het nog een keer. Weer geen antwoordt. Dan drukt ze op het knopje van de tweede verdieping en stapt uit. Ze vraagt het aan een zuster en loopt dan weer de lift binnen. 'Het betekent kanker. Was dat nou zo moeilijk'. Zegt ze.

Ze komen bij de dokter aan. 'Heb ik kanker'? Vraagt Bo aan de dokter. 'Misschien'. De dokter legt uit wat kanker is. Dan maken Bo en de dokter een deal. Er wordt een stukje beenmerg van Bo afgenomen en als ze kanker heeft maakt de dokter haar beter. Bo moet gelijk onder het mes om het stukje beenmerg af te laten nemen.

Haar ouders zijn bij haar als ze wakker wordt. 'Hé lieverd'. Zegt haar moeder lief. 'Hé mam'.

Even later komt de dokter. 'Je hebt leukemie'. 'Leukemie? Ze kunnen het beter stomonie noemen'. Zegt Bo. De dokter glimlacht. 'Mag ik nu naar huis'? 'Nee, je zult hier nog een tijdje moeten blijven'. Haar moeder slaat een arm om haar heen. 'Maar ik moet trainen voor cheerleaden. We hebben binnenkort een cheerleader wedstrijd'. 'Dat zou dan even moeten wachten'. Zegt de dokter en Bo wordt opgenomen.

De volgende dag hoort de klas van Bo dat Bo leukemie heeft. Ze zijn allemaal bezorgd en willen graag op bezoek, maar dat mag nu nog niet. Ze gaan in de pauze met z'n alle een grote kaart kopen bij de boekhandel en gaan die opsturen naar Bo. Sam komt nog een extra kaartje dat hij naar Bo stuurt namens hem zelf.