Vampire Knight *Forgiving* #6

Zero POV(A)

Daar staat ze, degene wie ik had gezworen te doden waneer ik haar weer zou zien. Ze keek me aan met haar roodbruine ogen, die geschokt maar ook oplettend keken. Er kwam een meisje naast haar staan, die ik moeizaam herkende... De wind ging liggen en het leek alsof de mensen om ons heen merkte dat er niks goed aan zat te komen. Ze maakte zich zo snel uit de voeten en voor ik het wist, stonden we daar allen op het verlaten plein...
"Oi, Yuuki-chan!?Maria-chan!? Wat een verassing! Wat leuk jullie te zien!" Sprak de Chairman opeens. Ik zag dat Maria-chan zich een beetje achter Yuuki verschool en dat Yuuki een stapje naar achter deed. "Hallo Chairman, Zero. Ook leuk om jullie te zien." Zei ze wat ongemakkelijk. Maria-chan keek naar Yuuki en Yuuki keek terug naar Maria-chan, alsof ze met elkaar aan het praten waren. Yuuki knikte naar Maria-chan en samen deden ze een stapje naar achtere. "Het spijt ons, maar we moeten nu gaan, het begint al te schemeren en we moeten voor donker thuis zijn.." Ze stopte even en keek naar Maria-chan. "...Anders hebben we huisarest voor een maand..." ging ze verder, met een trilling in haar stem. Ze boog naar ons, zij totziens en liep snel met Maria-chan weg. Haar pas veranderde later in rennen en ze verdwenen in de verte. "Kiryuu-kun, wij moeten ook gaan. Ons klaarmaken voor het diner." Zei de Chairman vlug en liep naar een hotel, ik volgde hem. Ik maakte me klaar en samen met de Chairman stonden we toen buiten, onder een paraplu. Het zat er aan te komen, de regen. We hielden een rijtuig jepjep, ik weet het, lekker ouderweds aan en stapte in, opweg naar de "vrienden" van de Chairman...