04 || Frauke

Wat een lelijk gebouw is dit waar wij slapen dacht ik. Mijn gezicht sprak boekdelen, waarop Lisa zei: “You’re not alone, al een geluk dat we hier alleen maar slapen en douche!” “You’re totally right, niets kan mij humeur nog veranderen.” We kregen twee uur om ons in onze kamer te installeren, ik lag gelukkig bij mijn meisjes.
“Shot gun voor het beste bed!” Riepen Lisa en ik tegelijk en stormde naar binnen. De bedden waren nog niet zo slecht, we waren ze meteen aan het testen en waren gelijk twee gekken aan het springen. “Checkske omdat wij het beste bed hebben!” Riep Lisa terwijl we nog steeds aan het springen waren. De andere kwamen gelijk slakken binnengestrompeld.
Mieke miste hare Michael, Melissa kon alleen maar aan jongens en kleren denken, Nadja was altijd depressief en Patricia had een baaldag. Maar ik ging dit weekend niet laten verpesten door slechtgezinde mensen.
De tijd was omgevlogen en we moesten gaan. Ik had gelukkig nog net genoeg tijd om mijn One Direction shirt aan te trekken. De leerkrachten verkondigde dat we een stadszoektocht zouden doen. “Boring.” Fluisterde ik naar Lisa. We werden opgedeeld in groepjes. Ik zat bij een stel barbiepoppen en nerds, maar blijkbaar zat Lisa ook bij mij.
“Vreugdedansje!” Riep ik. En Lisa en ik begonnen te dansen, al zingend en lachend vertrokken we. In de winkelstraten van Londen begon ik ‘I should’ve kissed you’ te zingen. Lisa kende dat nog niet zo goed maar begon vrolijk te klappen op de maat.
Opeens voelde ik weer één paar ogen op mijn rug branden. Ik draaide mij om te kijken wie het was, het waren dezelfde ogen als vanmorgen, maar nu zonder vermomming. Hij was omringd door allemaal meisjes en stond bij nog vier jongens. Hij hield zijn ogen op mij gericht.
“Ohmygod, knijp mij! Beval ik Lisa. “Dat is LOUIS TOMLINSON!” En alles werd zwart voor mijn ogen.