03 || Frauke

“Finally, we are in London!” Riep ik mijn meisjes wakker. “Yeey, I love London!” Schoot Lisa op en we maakten een vreugdedansje waarop iedereen ons raar aankeek inclusief Melissa, Mieke, Patricia en Nadja. Maar dat maakte ons niet uit, we waren in freaking Londen. En ik begon lekker vals te zingen; “You're insecure, don't know what for.”
Ik voelde één paar ogen op mijn rug branden, ik wou mij omdraaien en zag van een paar meter afstand de mooiste ogen ooit. Ik kende hem van ergens, maar kwam niet op zijn naam, het kwam waarschijnlijk omdat hij een soort van vermomming op had. Ik draaide me terug om naar mijn vriendinnen en probeerde er geen aandacht meer aan te schenken. Het was vast ingebeeld en ging dan vorlijk door met zingen,
Lisa begon ondertussen ook mee te doen. Wat was ik toch blij dat ik haar had, ik kon bij haar echt mezelf zijn en we hadden altijd veel plezier samen. Ik kende haar al ongeveer drie jaar maar nu was onze band beter dan ooit te voren.
“Frauke, we moeten gaan.” Maakte Lisa mij wakker uit mijn gedachten. “Uhm, sorry. I was thinking.” Zei ik. “About?” Vroeg Lisa nieuwsgierig. “Ons,” zei ik, “omdat ik zo blij ben dat ik jou heb!” Vervolgde ik met een big smile. “You are so sweet, ik ben ook blij dat ik jou heb zotteke!” Antwoorde Lisa en we huppelde samen naar de bus, nog steeds One Direction liedjes zingend. Sommige keken ons weer geïrriteerd aan maar dat kon mij helemaal niets schelen want we waren in freaking gorgeous Londen.