Untill I found you ||128|| Amynthas

Met een glimlach rond mijn lippen laat ik de warme stralen mijn lichaam verwennen. Het was net weer geweldig met Tom. Hopelijk hebben we geluk en ben ik zwanger. Natuurlijk kan ik dat nu nog niet zien of merken maar dat betekend niet dat ik niet mag hopen op een goed resultaat. Ik voel twee grote warme handen rond mijn middel en gelukzalig laat ik me achterover vallen tegen zijn gespierde borstkast. Deze jongen is gewoon perfect voor me. Tom drukt zacht zijn lippen in mijn nek en laat een spoor van kusjes achter. Toen ik Tom voor het eerst zag had ik niet verwacht dat er zo iets moois uit zou komen. Ik kende toen nog geen sprankje geluk in mijn leven, alles zat me tegen. Mijn baas die me mishandelde, mijn broertje die verlatingsangst heeft, mijn moeder die dingen deed waardoor ik Levi bijna kwijt was. Ik heb eigenlijks nooit echt kind kunnen zijn, ik had altijd wel zorg over iemand. Misschien wil ik daarom ook wel graag moeder worden, zodat ik mijn kind wel een goede jeugd kan geven en mijn moeder kan bewijzen dat ik een betere moeder zal zijn dan haar. Ik schrik uit mijn gedachten van iemand die een handdoek om me heen slaat. Blijkbaar heeft Tom de douche al uitgedraaid. 'Waar was je zo met je gedachten?' Ik glimlach zwak naar hem en druk een kus op zijn kaaklijn. 'Soms is het beter om niet alles te weten Kaulitz' zeg ik lachend en draai me van hem weg en loop naar onze slaapkamer waar ik een setje kleding en ondergoed uithaal en die aantrek. Vandaag ga ik Tom zijn moeder echt ontmoeten en volgendeweek moet ik samen met Emily mee naar een intervieuw omdat ze het bekend willen maken van ons. Ergens ben ik best nerveus, straks mogen ze me niet.