020 : Run

'Regels!' gilt ze luid. Ik schrik even en krijg plots de neiging om me zo strak als een plank te houden. 'Ten eerste, geen gsm!'
Ik steek voorzichtig mijn hand op en ze blaast vijandig. 'WAT?' Ik slik en bijt op mijn lip. 'K-kan ik nooit bellen naar iemand?' vraag ik zacht en ietwat ongelovig. 'Nee, kun je niet, zeker niet in de eerste maand.' Ik trek grote ogen en kan wel huilen, ik haal dit nooit! 'Ik heb met de metaaldetector, opgevangen dat je geen gsm bij je hebt, toch iets wat je goed doet.' Metaaldetector? Wat is zij voor wezen? Welke mens heeft dat nou in zijn huis staan? En waar staat dat ding?

'Ten tweede!' gilt ze. 'Geen snoep, geen tv, geen internet, geen ipod of Gps. Enkel boeken over het menselijke lichaam en voeding.' 'Je maakt een grapje.' lach ik zacht, maar haar gezicht blijft strak staan. 'Lijkt het erop?' Ik hou op met grinniken en schud mijn hoofd. 'Nee, Mevrouw.' Ze knikt en gaat verder. 'Alles verloopt volgens schema, en je bent overal op tijd, zo niet. Blijf je 5 uur op water in je kamer, 20cl water.' Mijn oog knippert ongelovig, en het zweet parelt over mijn rug. 20cl??? Is ze nou helemaal loco? Dat overleeft echt niemand!

'Eerste les, 2 km lopen op het strand.' Ze haalt een flesje water uit de kast en propt het in mijn handen. 'Als je drank wilt, draag je die zelf terwijl je loopt.' Ik knik maar en loop haar achterna. De hitte slaat meteen op mijn hoofd en ze springt in haar jeep. 'Begin maar, ik volg met de auto.' Ik knik maar en begin aan mijn eerste meter. 'SNELLER!' Ik ben nog niet eens half begonnen! Vloekend zet ik een hoger tempo in en kom algauw aan het einde van mijn krachten. 'Geef je het nu al op?' Ik kijk haar even geïrriteerd aan, maar als nel loop ik, bij de gedachte aan 20cl.


Die avond sta ik onder de douche en zucht nog steeds uitgeput. Mijn buik knort gevaarlijk van de honger en mijn spieren doen hartstikke veel pijn. 'Bill, je had gelijk, er waren inderdaad andere oplossingen voor overgewicht...'

Op mijn kamer zie ik dat mijn koffer volledig ingezakt in de hoek staat, waar zijn mijn kleren heen? Er ligt een briefje op mijn bed en mijn ogen glijden over de regels. Het komt erop neer, dat ik enkel nog een training zal dragen in dit huis, wat geweldig, heb ik geen vakantiedagen dan? Veel te uitgeput zak ik op dat krappe matje neer en val meteen in slaap.