230~

Laura poV
Ik zuchtte diep. 'ik weet niet, Tom, ik waar meer aan het lachen dan dat ik echt serieus was. Ik ben verdorie 18! Voor het moment houd ik me niet bezig met zo'n dingen.' zei ik op een verdedigende toon. '1) Je bent negentien.' 'achttien nu nog!' Tom schudde zijn hoofd en wees naar de klok 00:02, oké, 19 dan. '2) Misschien denk je nu dat ik té serieus ben -daar heb je wel gelijk in- maar ik ben ook ouder. Ik heb me niet altijd gedragen naar mijn leeftijd maar...Ik denk dat mijn moeder ergens wel een punt heeft, Lau.' zei hij zacht. ik slikte en liet me gewoon in mijn bed vallen. 'Laura?' 'ik leef nog...'zei ik zachtjes. Tom grinnikte en kwam naast me liggen. 'Zou jij dan nooit kinderen willen?' vroeg hij zacht. 'Hoe bedoel je? In het algemeen of met jou?' vroeg ik zachtjes. 'Liefst met mij maar eigenlijk bedoelde ik in het algemeen..' zei hij zacht. ik haalde mijn schouders op. 'de enige kleine kinderen die ik ken zijn mijn broer en zus, en ik denk niet dat de wereld nood heeft aan nog zo'n monstertjes.' zei ik zacht. 'Nu ja, jij was natuurlijk een hele leuke baby.' Fluisterde hij in mijn oor. 'Wat bedoel je daar nu mee?' vroeg ik. 'Dat jij en je zus compleet anders waren... Als baby's en in ehm..latere levensjaren.' zei hij met een lachje. Ik probeerde hem te negeren, maar wat ik niet kon negeren was Tom die met zijn handen over mijn buik streelde, alsof er een baby inzat. 'Tom, als je het wil weten, ik ben niet zwanger.' zei ik zacht. Tom grinnikte. 'Wel, ik hoop dat ik dat wel zou weten, voor het moment zou het me wel heel ongeloofwaardig lijken als jij zwanger was, tenzij je avontuurtjes hebt met de andere jongens aan boord.' zei hij in mijn oor. Ik zuchtte. 'We zitten niet in een boot of Vliegtuig.' zei ik zacht. 'Dus kan het niet "aan boord" zijn.' zei ik. Tom Deed alsof hij schrok. 'DUs je bedriegt me wel?' vroeg hij gespeeld boos. ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder. 'ik weet wel dat je tot zoiets gemeens niet in staat zou zijn.' mompelde hij zachtjes. 'Nee, dat is meer iets voor jou hé?' vroeg ik lachend.