Jij Ft. Bill - Hoofdstuk 9 #Bill knows it
"Tom?!! Wat ben je van plan?!!"
"Niets." Hij slaat z'n ogen neer.
"Tom ?" Je kijkt hem boos aan.
"Ik dacht dat ik.. eh, ik je hier zou zien.."
".. Nààkt?!" My god. Je freakt.
"Uh, ja, nee, ja laat maar, het spijt me."
"Wàt?!" je zucht, "Tom, ga alstublief even weg."
"Het spijt me."
Hij stapt weg.
Je gaat op je bed zitten.
God, hoe geopsedeerd kan iemand zijn..?! (Neeh, ik heb niets tegen Tom :] )
Je weet niet hoe lang je daar zo zit, tot er op de deur wordt geklopt.
"Kom maar, Bill"
En ja hoor, Bill's haren is het eerste dat je tezien krijgt.
"Hoe wist je dat ik het was?" hij trekt z'n wenkbrauw op.
"Voorgevoel." zeg je. Toonloos.
"Wat scheelt er?" Hij sluit de deur en komt naast je op bed zitten.
"Ik heb niets tegen je broer of zo, maar ik denk niet dat ik het moet zeggen."
Hij legt zijn hand op jouw knie. Zijn aanraking brand. Hij kijkt in je ogen. Hoe kan je daar aan weerstaan?
"Eh, Tom was hiernet hier... Toen ik me omkleedde."
"Is er iets gebeurt?" hij klinkt bezorgd.
"Nee, nouja, hij stond voor me en ik vroeg wat hij kwam doen. Hij wou me zien net zo als jij me had gezien gisteren."
"Wàt heeft hij gedaan?! Gaat het met je?"
"Met mij is alles oké.dankje."
Je ziet de boosheid in zijn ogen.
Hij staat op.
"Bill, nee, wat ga je doen?"
"Een hartig woordje gaan praten met die broer van me."
Je grijpt zijn pols vast.
"Nee, Bill, please niet. Ik wil niet dat jullie ruzie hebben, over mij.. om mij."
"Maar hij heeft het recht niet om..!!"
Hij kalmeert een beetje. Daar ben je blij om.
"Bill, doe het nou niet. Ik zal wel eens met hem praten."
Zijn hand -die hiernet nog op jouw knie lag- ligt nu tegen je wang.
"Je hebt mooie ogen." fluistert hij.
"jij ook." En dat zeg je niet omdat hij het verwacht, je meent het.
Zijn gezicht is op een paar centimeter van de jouwe. Je hoort zijn ademhaling. Het kalmeert jou.
Hij neemt met beide handen je gezicht vast.
Zijn lippen zoeken de jouwe. Hij kust je voorzichtig.
"Ik hou van je." fluistert hij ondertussen stil.
Was dat wel de bedoeling dat hij dat luidop zei?
"Niets." Hij slaat z'n ogen neer.
"Tom ?" Je kijkt hem boos aan.
"Ik dacht dat ik.. eh, ik je hier zou zien.."
".. Nààkt?!" My god. Je freakt.
"Uh, ja, nee, ja laat maar, het spijt me."
"Wàt?!" je zucht, "Tom, ga alstublief even weg."
"Het spijt me."
Hij stapt weg.
Je gaat op je bed zitten.
God, hoe geopsedeerd kan iemand zijn..?! (Neeh, ik heb niets tegen Tom :] )
Je weet niet hoe lang je daar zo zit, tot er op de deur wordt geklopt.
"Kom maar, Bill"
En ja hoor, Bill's haren is het eerste dat je tezien krijgt.
"Hoe wist je dat ik het was?" hij trekt z'n wenkbrauw op.
"Voorgevoel." zeg je. Toonloos.
"Wat scheelt er?" Hij sluit de deur en komt naast je op bed zitten.
"Ik heb niets tegen je broer of zo, maar ik denk niet dat ik het moet zeggen."
Hij legt zijn hand op jouw knie. Zijn aanraking brand. Hij kijkt in je ogen. Hoe kan je daar aan weerstaan?
"Eh, Tom was hiernet hier... Toen ik me omkleedde."
"Is er iets gebeurt?" hij klinkt bezorgd.
"Nee, nouja, hij stond voor me en ik vroeg wat hij kwam doen. Hij wou me zien net zo als jij me had gezien gisteren."
"Wàt heeft hij gedaan?! Gaat het met je?"
"Met mij is alles oké.dankje."
Je ziet de boosheid in zijn ogen.
Hij staat op.
"Bill, nee, wat ga je doen?"
"Een hartig woordje gaan praten met die broer van me."
Je grijpt zijn pols vast.
"Nee, Bill, please niet. Ik wil niet dat jullie ruzie hebben, over mij.. om mij."
"Maar hij heeft het recht niet om..!!"
Hij kalmeert een beetje. Daar ben je blij om.
"Bill, doe het nou niet. Ik zal wel eens met hem praten."
Zijn hand -die hiernet nog op jouw knie lag- ligt nu tegen je wang.
"Je hebt mooie ogen." fluistert hij.
"jij ook." En dat zeg je niet omdat hij het verwacht, je meent het.
Zijn gezicht is op een paar centimeter van de jouwe. Je hoort zijn ademhaling. Het kalmeert jou.
Hij neemt met beide handen je gezicht vast.
Zijn lippen zoeken de jouwe. Hij kust je voorzichtig.
"Ik hou van je." fluistert hij ondertussen stil.
Was dat wel de bedoeling dat hij dat luidop zei?
Er zijn nog geen reacties.