Hoofdstuk 15

Lizzy’s pov
Toen we uren aan een stuk gelopen hadden en het begon te schemeren besloten we even te stoppen en de inhoud van onze rugzakken te checken. “en wat heb jij te pakken kunnen krijgen?” vroeg ik toen Katniss haar rugzak doorzocht. “een slaapzak, een pakje crackers, een fles water, gedroogd vlees, jodium, en wat draad. En ik heb ook nog een plastic canvas. En jij?” antwoordde ze. Ik pakte mijn rugzak, hij was iets kleiner dan die van Katniss en zwart. “eum, ongeveer hetzelfde maar bij mij zit er geen slaapzak in, dus we zullen de jouwe moeten delen.” Zei ik, katniss knikte. “oh ja, dat merk ik nu pas”, zei ze plotseling,” er zit ook nog een soort zonnebril in mijn rugzak.” Ze haalde het ding eruit en ik herkende meteen wat het was. “dat is geen zonnebril, dat is een nachtkijker” zei ik enthousiast, gauw keek ik nog eens in mijn rugzak, en in de mijne zat ook een nachtkijker. “ik ga nog even een val zetten hé.” Kondigde Katniss aan. “oké is goed dan kunnen we een stuk verder op in een boom klimmen om de nacht door te brengen.” Zei ik. En dat deden we ook. Toen Katniss de val had opgezet liepen nog een kwartiertje door tot we aan een groepje bomen kwamen waar we ons prima in zouden kunnen verbergen. We klommen zo hoog mogelijk en kropen toen in met 2 in de slaapzak, gelukkig wogen we geen van beiden er veel. Ik kon duidelijk zien dat Katniss in de knoop zat met haar gevoelens, waarschijnlijk over Peeta. We zaten een tijdje in stilte naast elkaar, maar het was geen ongemakkelijke stilte. Ik schrok op uit m’n gedachten toen het volkslied begon, we keken allebei naar de hemel waar de hovercraft verscheen. Na het volkslied verschenen de gezichten van de overleden tributen op het scherm. Als eerste het meisje van district 3, wat betekende dat Marvel, Glimmer en Cato nog leefden. Ik wist niet goed wat ik hiervan moest denken, aan de ene wou ik dat Cato al dood was, maar langs de andere kant, als hij won zou dat beter zijn voor Mary en haar zusje. Blijkbaar hadden Tresh, Rue en Peeta dag 1 ook overleefd. Ik keek naar Katniss en ik zag dat ze hetzelfde dacht als ik. Het volkslied speelde weer en daarna was het stil.

Cato’s pov

We stonden met z’n zessen aan de cornucopia., ik,Glimmer, Marvel, Dory en dan de jongen van district 3 en onze loverboy Peeta. Nadat de andere tributen ofwel gedood waren ofwel gevlucht hadden we ons verzameld. We wisten eerst niet goed wat we met loverboy en district 3 aanmoesten maar we hadden uiteindelijk besloten dat we de mijnen konden gebruiken om onze voedsel voorraden te beschermen. Dus was de jongen van district 3 nu bezig de mijnen uit de grond te halen. En Peeta wist wat het meisje van district 12 kon, en bovendien had hij een redelijk hoge score behaald, dus lieten we hem ook maar bij de beroeps. Toen we alle spullen hadden verzameld die nog rond de cornucopia lagen, gingen we richting het meer, zodat de hovercrafts de doden konden ophalen. De rest van de dag keken we onze voorraden na terwijl de jongen van district 3 de mijn terug installeerde. Toen hij daar eindelijk mee klaar was, begon het al donker te worden, een hovercraft verscheen aan de hemel terwijl het volkslied begon te spelen en de doden op het scherm kwamen. Lizzy had de dag overleefd. Daar was ik blij om, ik zou nog altijd de kans hebben haar zelf te doden. Marvel kwam opeens naast me staan. “Lizzy leeft dus nog hé? Gelukkig!” zei hij met een rare toon in zijn stem. Wat was er met hem aan de hand, waarom was hij blij dat ze nog leefde? “zullen we onze spullen pakken?” vroeg ik om van onderwerp te veranderen. “ja, goed idee, laten we met nog een paar losers afrekenen vannacht” riep hij en Glimmer knikte enthousiast. We pakten onze fakkels en wapens en trokken het bos in.