04 - Louis

Ik schrik overeind als er wild aan mijn schouder gerammeld wordt. "Help! Fack! Huh?!" "Louis het is al bijna 5 uur! Hoe lang ben je nog van plan in bed te blijven liggen?!" Slaperig kijk ik naar Shawn die over me heen gebogen staat. Wat doe ik hier? Hoe kom ik hier? Vermoeid wrijf ik in mijn ogen. Met een soepele beweging spring ik op. Dan word ik bewust van een hevige hoofdpijn. Ik grijp naar mijn hoofd en kijk vragend naar Shawn. Hij rolt met z'n ogen. "Je hebt zeker weer iets te veel gedronken gister." "Ik? Waarom? Ik drink alleen om mijn schuld weg te drinken dat weet je. Waarom zou ik in hemelsnaam schuld hebben?" Shawn haalt z'n schouders op. "Ik heb geen idee, Louis." " Heb je wat te drinken voor me? " vraag ik met schorre stem. "Tuurlijk. Wat wil je?" "Cola is prima." Hij reikt me een glas cola toe en ik neem het dankbaar aan. "Zullen we dadelijk naar het park? Gewoon wat crossen?" "Sure." Ik zet mijn glas cola neer en trek mijn jas aan. "Kan ik een bike lenen?" "Always" antwoord Shawn met een glimlach. Wat is Shawn toch aardig. Hij doet alles voor je. We lopen naar z'n achtertuin - Nou ja eigenlijk kan je het geen achtertuin meer noemen - en pakken de fietsen. Op volle snelheid fietsen we naar het park. "Let op dit wordt de beste wheelie ever!" roept Shawn enthousiast, en trekt ruw aan z'n stuur. Vrolijk joelend doe ik hem na. In het park aangekomen smijt ik de fiets op de grond. "Tijd voor ladies te spotten!" roept Shawn, en rent naar een boom en klimt erin. Binnen no time zit hij boven in de boom. Ik lach even onnozel en klim hem daarna achterna. "Oe kijk die chick daar! Hot!" "Not" zeg ik suf. Verveeld kijk ik hoe het meisje in strandkleding voorbij komt lopen. Veel te naakt, niet mijn ding. Ik ga recht zitten als ik ineens een gezicht zie die ik uit duizenden herken. Ik spring soepel uit de boom en ren op haar af. " Esmée! Hey! " roep ik blij. Geschrokken kijkt ze naar me op. Even blijf ik aarzelend staan. Heb ik iets verkeerds gezegd? Dan zie ik waar haar schrik vandaan komt. Tyler staat naast haar. Een mes snijdt door mijn borstkas. Ze heeft me verraden. Woest loop ik naar de jongen toe. Hij is zeker een kop groter dan mij maar dat kan me niks schelen. Ik grijp hem bij z'n schouders maar deze zijn te breed om vast te nemen. "Wat doe jij hier?!" roep ik woest. "Louis alsjeblieft! Ga weg!" schreeuwt Esmée kwaad. Op mijn lip bijtend kijk ik naar haar. "Ik dacht dat het uit was tussen jou en Tyler." "Is het ook" bijt ze me toe. Tyler kijkt haar even teleurgesteld aan. "Oh alsjeblieft. Je dacht toch niet dat Esmée nog gevoelens voor jou heeft" bijt ik hem toe. Na even nadenken schudt hij zijn hoofd. "Maar ik ben wel een goede vriend. Een betere vriend dan jij ooit voor haar zou zijn" beantwoord hij mijn kwade blik. "En dat kan ik niet ontkennen" zegt Esmée daar snel achteraan. Een traan rolt uit mijn ooghoek. "Wat heb ik verkeerd gedaan?" vraag ik zachtjes. "Vreemdgaan met Moana! Je denkt toch niet dat ik dat pik!" Haar stem slaat over. "Vreemdgaan met Moana? Waar heb je het over?!" De woede in mijn stem valt niet te onderdrukken. "Doe niet alsof ik dom ben, Louis! Je weet best wel wat ik gister gezien heb! Sta je wat lekker speeksel uit te wisselen met Moana!" Ineens komt een vage herinnering naar boven van wat er gister was gebeurd. Voor me uit starend denk ik terug aan het moment. Ik weet niet wat te zeggen.

(...) "Moana ik wil dit niet!" roep ik woest. "Louis ik weet dat je van me houdt! Zeg het dan!" Haar stem klinkt hoopvol en haar ogen staan smekend. Ze overvallen me. Hebben me in hun macht. Je wilt dit niet Louis! Vecht! Je houdt van Esmée! Ik zwijg. Voor me ook maar ergens van bewust te zijn drukt ze haar lippen op de mijne. Ik probeer me los te wurgen uit haar greep maar ze drukt me gewillig tegen de muur. Ze geeft me geen kans uit haar greep te ontsnappen. Haar tong speelt een liefdesspel rond de mijne, maar ik werk niet mee. Ik heb geen kans. Ze is te krachtig. Vurig en teder doet haar tong al het werk. Na zo'n 20 seconden tegen te werken geef ik me over. Ik draai met haar tong mee. Ze zoent geweldig, beter dan ik verwacht had. In een ooghoek zie ik iemand in de deuropening staan. Als ik bewust word van wie er in de deuropening staat druk ik Moana met al mijn kracht van me af. Hoe kon ik haar dit toetaan! Hoe kon ik zo zwak zijn! Mt een vies gezicht spuug ik haar speeksel uit mijn mond. (...)

"Je-je be-d-doelt gisteren" breng ik stotterend uit. "Ja precies! Wat anders?!" Haar stem snijdt door me heen. "Luister Esmée het was niet mijn bedoeling haar te zoenen. Ze heeft me gedwongen. Ik heb dit nooit gewild. Ik houd niet van Moana. Sterker nog ik haat haar voor wat ze me heeft aangedaan. Ik houd van jou Esmée alsjeblieft! Geef me nog een kans! Ik kan niet zonder jou! Je bent als een drug voor mij!" De woorden vliegen er in een keer uit. "Ze ze heeft je gedwongen?" Haar gezicht staat versteld. "Je houdt wel nog van me?" "Ja. Ik houd nog van je."