007 -- Twitter

Niall POV
Ik schrik wakker van het harde geluid dat tegen mijn raam aan word gegooid. Ik sta boos op en doe het gordijn open. Ik kijk uit het raam maar zie niemand. Ik doe de gordijnen weer dicht en ga weer in bed liggen. Ik stoot mijn been tegen mijn bed en vloek. ‘’Godverdomme rot bed’’. Ik pak mijn telefoon met mijn goeie hand en open Twitter. Ik zie een paar tweets met ‘’Hoe gaat het met je arm?’’ ik trek een verbaasd gezicht. Hoe komen hun aan mijn twitter? Ik typ snel wat in het balkje dat het iets beter met mijn arm gaat. Ik druk snel twitter weg en kijk naar de tijd op mijn scherm. ‘’Hmpf‘’. Kreun ik en draai me om. Terwijl ik wil slapen gaat er een deuntje af van mijn telefoon. Met een suf gezicht pak ik mijn telefoon en kijk met een oog naar het schermpje. ‘’ Je hebt 1 tweet gekregen‘’ staat er. Ik druk het open en schrik. Een tweet van die gozer. Die gozer die me tegen de kluisjes aan heeft geduwt. Hoe komt hij nou weer aan mijn twitter? Waarom tweette hij mij überhaupt? De vragen tollen door mijn hoofd. Ik pak mijn kussen en druk hem tegen mijn hoofd. De foto van Beau en mij valt eruit. Ik kijk ernaar en leg hem weer terug onder mijn kussen. Ik sla mijn dekbed van me af en sta op. Ik loop naar de keuken toe en doe de koelkast open. Ik onderzoek de koelkast en haal er een stuk kaas en een blikje cola uit. Ik loop naar de woonkamer en zet de televisie aan. Ik drink mijn cola op en kijk naar een stom programma. Terwijl ik een hap van mijn kaas neem wordt er een steen tegen de ruit gegooid.