Lab-partner

'Hoi Nathalie,' omdat de bus overval is laat Rory zijn tas op de grond vallen en het meisje, Nathalie dus, gaat bij hem op schoot zitten. "Goedemorgen jongeman,' zegt ze lacherig, 'wie is je gezelschap?' Huh? wist ze echt niet wie ik was, of zou het komen omdat ik mijn kostuum gewoon niet aan had? Iedereen op school hoort toch gewoon te weten wie de Cherioos zijn? 'Dat is Lora, ze woont vlak bij mij,' verduidelijkt Rory aan Nathalie. Deze geeft me meteen een niet zo waarderende blik. Wat nou? Jij met je kleurtjes jas. Kijk eens even een andere kant op. Ik draai me vaan haar, en dus ook van Rory weg. Gelukkig duurde het niet lang voordat we op school arriveerden.
Ik had speciaal een shirt met een capuchon aangetrokken, en terwijl ik de bus uitstapte trok ik het ding ver over mijn hoofd heen. Ik had alles tot op de seconde uitgedacht, het zou maar zo zijn, dat ik met de bus gezien zou worden. Ik liep ook niet naar de meest logische ingang toe, die waar de bus eigenlijk recht voor stilstond. Nee, met vlugge passen liep ik om de school heen, nog sneller dan de dag ervoor, om via de fietsenstalling naar binnen te gaan, zoals ik normaal altijd deed. In de fietsenstalling deed ik mijn capuchon ook weer af, en keek rustig om je heen. Waarvoor hebben ze dit ooit zo neergezet eigenlijk? Er staan een paar fietsen van mensen die net nieuw zijn hier, de onwetenden, een paar fietsen zijn van leraren. En dan heb je nog mijn fiets, die je net zo goed kan rekenen tot de enkele wrakken die hier stonden, en hier niet meer weggehaald zouden worden. Fietsen die van niemand meer zijn. Nouja, dat is natuurlijk ook een beetje overdreven.
Ik liep de school in en voelde me meteen een stuk beter. Ik liep nog steeds redelijk snel, want ik moet bij mijn kluisje zijn voordat Rory er is. Ook dit ging voorspoedig. Ik haalde mijn kostuum uit zijn kluisje en liet het leeg en netjes acter. Ik schaamde me nu eigenlijk voor mijn daad van gisteren, dus ik had besloten het kluisje niet meer te gebruiken. Ik kijk even op de klok in de gang, nog tien minuten voor de les begint. Geweldig. Ik draai me om en loop wat gangetjes door op weg naar de dichtsbijzijnde wc om me om te kleden. De meeste Cherioos en football spelers hadden hier een kluisje. Ik eerst ook. En Puck ook, en nog wat anderen. Er was alleen een jaar geleden of zoiets een gevecht uitgebroken tussen twee wat dikkere leerlingen van de school, omdat ze beiden geloofden dat zij de beste persoon uit het worstel team waren. Tja. Het is maar waar je bij wilt horen. In ieder geval, ze waren midden op de gang aan het vechten, en daarbij heeft ons kluisjes-blok een paar deuken opgelopen. Enorme deuken waren het, want de deuren van de kluisjes konden niet eens meer normaal open. Eerst vond ik het verschrikkelijk, het voelde alsof ik verstoten was uit mijn vertrouwde zone, maar na een tijdje vond ik het wel oke dat ik een kluisje had gekregen op een andere plek in de school, daarbij, de mijne zat nu zowat tegen die van Puck aangeplakt.
Ik begroette een paar van de meiden en liep daarna snel door de toiletten in. Even later stapte ik er goed gekleed en met goede make-up weer uit. Precies op dat moment ging ook de eerste bel, dus ik had alles weer perfect gepland. De gangen waren nu namelijk al stukken leger en ik kom makkelijk doorlopen. Ik liep nogmaals naar mijn kluisje, en moest nu improviseren, omdat ik geen tas bij me had. Omdat ik snel moest beslissen pakte ik alleen de boeken die ik voor het eerste uur nodig zal hebben. Dan zien we daarna wel verder. Het vak is Scheikunde, dus ik neem ook mijn werkstuk mee naar het lokaal. Net op tijd, tegelijk met de tweede bel, stap ik het lokaal binnen.

Een nieuw jaar scheikunde betekent een nieuwe lab-partner. En die moet natuurlijk strategisch gekozen worden. De persoon moet slim zijn, maar je moet er ook mee om kunnen gaan. Want je zit er een behoorlijke tijd aan vast. Ik loop langzaam tussen de rijen tafeltjes in het lokaal door naar achteren, terwijl ik de koppels bekijk. Vooraan zit alles al vol met groepjes van nerds, en hier een daar een nerd samen met een gangbaarder persoon, gewoon om van elkaar te profiteren. Er lopen nog meer mensen tussen de tafeltjes door op zoek naar een partner en het zal ook nog wel even duren voor iedereen zit. Ik heb dus de tijd, en loop daarom op mijn gemak door. Na de nerds komen de verliefde stelletjes. Aan zo'n lab-partner zou ik me nooit wagen, gaat de verkering uit, zit je toch nog wel de rest van het jaar aan elkaar vast. Verschrikkelijk. Dan zie ik Santana zitten, 'goedemorgen Lora, lekker geslapen gisteren?' ze zegt het op niet gemeende toon, ligt het aan mij, of weet ze het al van Puck? Toch besluit ik naar haar toe te lopen om te vragen of ze al een partner heeft. 'Nee, ik werk al samen met Brittany,' ze ze, en ze wijs naar haar, ze staat iets verder op nog te kletsen. Brittany is de slimste niet, maar het is beter dan de rest van de mensen, zie ik, nadat ik de rest van het lokaal heb overgekeken.
Omdat ik niets beters weet ga ik maar alleen aan een tafeltje zitten. Er is op dit moment dan ook niemand meer over waar ik bij kan gaan staan. Maar de leraren delen de scheikunde klassen toch altijd in even aantallen in. Dus de eerst volgende die het lokaal binnen komt zal mijn partner worden. En wie kan dat nou helemaal zijn? Ja, wie zal er op zijn tweede schooldag te laat komen? Zal het Puck zijn? Dat zou kunnen. Maar ik weet niet of ik hem al onder ogen durf te komen na gisteren, hoewel het wel super tof zou zijn als hij mijn lab-partner werd. Zit Puck eigenlijk in mijn scheikunde klas? Ik heb geen tijd om erover na te denken. Er klinkt gerommel, en alle leerlingen, inclusief ik, kijken naar de deur.