Chapter three. - Yasmin Brooks.

Buiten adem plofte ik op een stoel in een andere coupe neer. De plek naast me was vrij, en ik was niet van plan om er iemand te laten zitten. Met trillende handen veegde ik een pluk haar uit mijn gezicht. In deze coupe was het een stuk rustiger als die waar ik net in zat. Ik kon eigenlijk nog steeds niet bevatten wat er allemaal was gebeurd. Eerst was alles gewoon normaal, toen kwam opeens het ongeluk, ik besloot om weg te lopen, werd bijna aangerand en toen kwam ik hier terecht.
Ik keek om me heen, er zaten weinig mensen hier. Opeens realiseerde ik me dat ik in alle haast helemaal vergeten was mijn ouders iets te laten weten! Haastig pakte ik mijn iPhone uit mijn jaszak. 3 Gemiste oproepen, alle drie van mijn ouders. Ik draaide het scherm en begon te typen. Dear mom and dad. You're probably wondering where I am. Well, I'm in the train to London. I'm sorry for leaving without saying anything, but I just had to get out of there as quickly as possible. I hope you understand. I'll come back soon. Love, Yasmin. x Ik klikte op de verzendknop. De trein was ondertussen al een half uur onderweg. Ik wilde net mijn ogen dicht doen toen een groepje jongens met veel kabaal de coupe inkwam. Ik zette mijn muziek wat harder en keek weer uit het raam.