Op pad

de volgende ochtent gingen we nog voor de schemering op pad.et zou een lange reis worden.
we hadden met onze moeder de weg besproken,zij kende et woud als de haren van haar staart.
we zouden onderweg 3 keer overnachten.
namelijk bij het veld van de omgevallen boom,
bij de waterval en in het diepe woud.
we waren nu opweg naar de omgevallen boom,daar zat een grot die in het verleden door een troep hyena's was grbuikt.die grot konden wij ook gebruiken.ik keek naar zorr.ij liep in een vastberaden tempo door en ik moest bijna rennen om hem bij te houden.toen hij even stopte om me te vragen of alles goed was,viel ik hijgend neer.
"zorr,je loopt veel te hard!!!ik houd je niet bij!!!"
"oh,sorry!ik zal me wat inhouden,ok?"
ik kreunde
"ik zij toch dat ik een last zou zijn"
"ach kom op!zo erg is het niet hoor"
"nou,het zou fijn zijn als je je een beetje inhield!"
"weet je wat?we houden hier even rust"
ik kon wel juichen.
maar op dat moment ritselkde er iets in de struiken.
een prooi?
een vijand?
het klonk te groot voor een prooi...