Sleepover

Het was nu eindelijk avond en ik zat Sam over zijn rug te aaien. Ik had al erg veel gedaan om mijn gedachten af te leiden van vanavond maar niets hielp.
Wandelen, met Sam spelen, achter de pc zitten, eindeloze gesprekken voeren met de gsm met Beth die totaal hyperactief over het pretpark bezeig is, TV kijken, lezen, hopeloos mijn inpiratie op papier los laten en toen ging eidenlijk de deurbel. Ik schoof het papier en de balpen weg en stond op. Ik had mezelf voorgenomen er helemaal voor te gaan maar toen ik hem in de deur opening zag staan zonk de moed me weer in de schoenen. 'Hei, kom binnen' zei ik zo vrolijk mogelijk. Romeo keek mijn huis met open mond rond daarna staarde hij me ongelovig aan. 'Tja, die zakenreizen die mijn ouders maken leveren wat geld op' zei ik ongemakkelijk. 'Wat geld? Zeg maar áárdig wat geld' zei Romeo. 'En die gsm?' vroeg hij. Alsof hij het antwoord niet wist. 'Voor mijn verjaardag' zei ik. Hij staarde me een eindje aan. Ik voelde me héél ongemakkelijk. Zou hij kwaad zijn? Tot mijn opluchting glimlachte hij. 'Waarom staan we hier nog? Toon me liever waar ik slaap!' riep hij vrolijk. 'Ik hoop dat je het niet erg vind dat je in mijn kamer op een matras slaapt' zei ik. 'Nope' riep hij. Ik was ontzettend blij dat hij niet kwaad was om die leugen. We liepen naar het verdiep waar ik sliep. Ik opende de paars geschilderde deur met mijn naam, in goud, op geschilderd. Toen gingen we binnen in mijn kamer, of nog beter, mijn luxe doodskist! De muren waren volledig paars geschilderd. In het midden van de kamer stond mijn bed met het hoofdeinde tegen de muur. Het hout van het bed had ik zwart geschilderd. het combineerde goed bij de paarse dekens meet een zwarte wolvenkop. Ook mijn kussen zag er zo uit. Mijn kast was net als mijn bed zwart met zilveren gelakte handgrepen. Net een lijkkist. Naast het raam, die zwarte grodijnen had, hing een grote ronde spiegel met gouden omlijsting. Als laatste lag er een zwart tapijt op de grond met daarop een rode draak. Dit alles verloor een beetje van zijn glans door de matras naast mijn bed. De dekens die erop lagen waren zwart met een drakenkop, hetzelfde als het kussen. 'Wauw, coole kamer! Van mijn moeder zou ik nooit ziets mogen doen!' zei Romeo, duidelijk wel onder de indruk. 'Bedankt' zei ik. Romeo liep naar de matras toe en gooide zijn tas erop toen ging hij op mijn bed zitten en hij keek nog eens rond. 'Echt cool' zei hij.