Untill I found you ||125|| Tom

Tom

Ik zit op mijn bed op mijn gitaar te tokkelen als de deur opengaat. Ik top met spelen en kijk verbaasd naar de deuropening. Amynthas kijkt me verlegen aan en loopt de kamer in. Zonder iets te zeggen gaat ze naast me zitten en drukt een kus op mijn wang.
'Wil je verder spelen?' fluistert ze. Ik kijk naar mijn handen en begin weer te spelen. Gewoon, noten. Ik voel hoe Amynthas haar hoofd voorzichtig op mijn schouder legt en ik glimlach.

Na een tijdje stop ik met spelen. Amynthas haalt haar hoofd van mijn schouder en ik sta op om mijn gitaar terug te zetten in zijn houder. Daarna loop ik weer naar het bed toe en neem Amynthas in mijn armen. Ik knuffel haar. Het voelt goed om haar te knuffelen.
Ik druk een kus op haar wang en glimlach. 'Ik wil je aan mijn moeder voorstellen.' Lichtelijk verbaasd kijkt ze me aan, maar haar blik verandert niet veel later in een glimlach. Zij is het eerste meisje dat ik voorstel aan mijn moeder. Ik weet gewoon dat ze Amynthas geweldig zal vinden. Al is het alleen maar omdat ik iemand gevonden heb waarmee ik mijn leven wilt delen. Iemand waarmee ik gelukkig word.
Amynthas pakt een van mijn vlechtjes vast en speelt ermee. Ik glimlach en leg mijn handen op haar heupen. Ik druk een kus op haar schattige neusje. Alles aan haar is geweldig.
'Tom! Amynthas!' roept Bill vanaf beneden. 'Wat?' schreeuw ik terug. Al van kinds af aan schreeuwen we naar elkaar als we elkaar nodig hebben. 'Doen jullie mee met een spel?' Ik kijk naar Amynthas die haar schouders ophaalt. 'We komen eraan!' schreeuw ik weer, waarna ik Amynthas optil.