GM - 14

“Hier is hij niet”, riep de bakker.
“We hebben de zolder nog niet doorzocht”, zei Teuffel.
“Ja, kijk, die trap ligt vol stof, maar er is duidelijk iemand gepasseerd, en maar een keer”, zei de broer van de slager. Ze stormden met zijn allen de trap op. Ze zagen niemand. Verbaasd keken ze om zich heen. De vader van Hilleken liep naar de kast en trok ze open. Ze was leeg.

Paio was opgelucht dat hij op het laatste nippertje nog een andere verstopplaats had gekozen. Hij zag de mannen naar het raam rennen. Hij bad dat ze dachten dat hij hier niet was. Er was echter een persoon in het midden van de kamer blijven staan en Paio zag hem rondkijken. Hij keek recht naar de hoop rommel in de hoek waaronder Paio zich vertopt had. Paio hield doodsbang zijn adem in.
“Mannen, hebben jullie daar al gekeken?”, vroeg hij, wijzend naar de hoek. Een paar vrienden van Rudolf waren er als eerste bij, en sleurden Paio onder de rommel vandaan. Paio verzette zich uit alle macht, maar hij kon nog niet tegen één van hen winnen, laat staan tegen drie.
“Wat een zwakkeling”, spotte iemand. Ze sleurden Paio naar buiten en sloten hem op in de kelder van het huis van de schout.