Chapter one. - Yasmin Brooks.

Geruisloos stroomden de tranen over mijn wangen. In mijn hand hield ik een foto. Op de foto stonden 2 meisjes. Ze keken elkaar lachend aan. Het meisje met het lange zwarte haar was ik, het andere meisje was mijn beste vriendin. Taylor heette ze. Dit was de laatste foto die ik van haar had. Met mijn vingertoppen streek ik zachtjes over de foto heen. Ik kon nog steeds niet geloven wat er gebeurd was. Het voelde alsof ze ieder moment weer voor de deur kon staan, dat haar lach weer door het huis zou schallen en we urenlang zouden kletsen op mijn kamer. Maar dat kon niet, Taylor was er niet meer. Overreden door een dronken automobilist. Ik pakte mijn tas, deed de foto erin en stormde de trap af. Ik moest hier weg, weg van deze plek waar elk voorwerp, elk geluid, alles en iedereen me aan Taylor deed denken.