013

Scarlett POV:
Ik viel van de bank af, op zachte vloerbedekking.
‘Waarom riep je au?’ vroeg Zayn verbaasd aan een blondharige jongen.
‘Louis gooide haar op mijn eten!’ reageerde hij.
‘Niall,’ kreunden Harry en Louis tegelijk.
‘Sorry,’ grinnikte de blonde jongen, die ik nu als Niall kende.
Ik kwam langzaam overeind en liep naar de jongens toe.
‘Nice to meet you, I’m Niall,’ grijnsde de jongen en knufffelde me.
‘Scarlett,’ zei ik verlegen en knuffelde aarzelend terug.
Toen hij me los liet, zag ik dat er nog iemand in de kamer stond. Ik wilde naar hem toe lopen om me voor te stellen, maar hij wierp me een dodelijke blik toe en draaide zich om.
Louis en Zayn wisselden een verbaasde blik.
‘Liam, wat doe je?’ vroeg Zayn.
‘Wat begrijpen jullie niet aan geen meisjes in huis tijdens werkweken!’ schreeuwde Liam, die zich weer omdraaide.
Harry begon zich er ook mee te bemoeien. ‘Ze is niet ‘zomaar’ een meisje!’
Heel eerlijk gezegd vond ik dit een heel ongemakkelijk moment dat ze zo ruzie over me stonden te maken.
‘Oh nee, Harry? Is dit niet zo’n stom sletje zoals je wel vaker meeneemt?’ wierp Liam tegen.
Ik keek fronsend naar Harry. Dat had ik niet achter hem gezocht, misschien kende ik hem minder goed dan ik dacht. Dit deed me twijfelen of friends with benefits wel een goed idee was.
‘Wat sta je nou te kijken, stomme trut!’ ging Liam schreeuwend verder.
Ik draaide me om, dit kon ik er niet ook nog bij hebben.
‘Ik ga,’ mompelde ik en tranen welden op in mijn ogen. Zonder nog iets te zeggen liep ik, zo snel als mogelijk was met mijn voet, naar de voordeur en liet die met een klap achter me in het slot vallen. Ik liet me vallen zodra ik een stap buiten de deur zette, en zakte tegen de muur naast de voordeur.
Ik was ook nergens gewenst, dat was me wel weer duidelijk. De eerste traan rolde over mijn wang, en al snel snikte ik luid.