Untill I found you ||124|| Amynthas

Zuchtend laat ik me op de bank vallen. Tom ontwijkt me al heel de avond en is nu met de hond aan het lopen. Bill komt vrolijk de kamer binnen en drukt een kus op mijn wang. 'Hoe gaat het met mijn liefste schoonzusje?' Bill kijkt me met een glimlach aan en ik haal mijn schouders op. Bill slaat zijn arm om me heen en gebaart dat ik moet vertellen. 'Ik kan het niet vertellen Bill, het komt nog wel' zeg ik zachtjes en Bill knikt begrijpend. 'Je weet dat je overal met me over kan praten he?' Zijn stem klinkt lief maar tegelijkertijd ook bezorgd. Ik weet echt niet wat ik zonder Bill zou moeten. Hij helpt me altijd en steunt me altijd. Ik geef Bill dankbaar een knuffel en loop dan naar de keuken waar ik een glas uit een kastje haal en die vul met water. Ik weet niet wat er met Tom is, ik dacht dat hij het wou.

Na een uurtje komt Tom eindelijk terug met de hond maar voor ik iets kan zeggen is hij al naar boven gelopen. Ik rol even met mijn ogen en haal de hondenlijn los van de hond zijn halsband. 'Ga maar spelen' zeg ik maar piepend kijkt hij naar zijn etensbak. Lachend loop ik naar de keuken waar ik een pak met hondeneten pak en zijn voerbakje vul. 'Wat ben je toch een raar maar leuk beest' brabbel ik tegen de hond en aai hem even. Nu op naar Tom.