011

glimlacht en en geeft je een knuffel 'laten we vamiddag iets doen, mijn moeder wil niet dat ik alleen thuis ben en lijkt me gewoon leuk!' justin kijkt me aan en glimlacht 'is goed , wat wil je doen dan?' ik kijk hem recht in de ogen aan en glimlach dan 'ijsje eten? en jij moet trackteren' begint te lachen 'is goed, en natuurlijk trackteer ik laat jou toch niet betalen!' ik kijk hem aan en glimlach dan weer 'kom laten we gaan ' ik loop met hem mee richting zijn auto en stap dan in en rij richting het centrum eenmaal bij de ijscobar aan gekomen vraagt Justin wat voor ijsje ik wil 'uh doe maar chocola!' glimlacht 'Ha die wil ik ook!' hij glimlacht en kijkt me dan recht in de ogen aan. Dan besteld hij en geeft het ijsje aan mij 'dankje wel' we lopen richting een bankje en gaan daar opzitten 'kan je me echt niet vertellen wat er is gebeurd dan' ik kijk hem geschrokken aan want ik dacht dat hij en niet meer over zou beginen 'nee sorry, het doet er niet meer toe' bijt op de lip en denkt waarom vertel je het hem gewoon niet! achja laat ook maar
kijkt voor zich uit en neemt dan een likje van haar ijsje 'waar kom je eigenlijk vandaan?' ik kijkt op want ik was er even niet bij met mijn gedachten 'ik kom van hier!' kijkt hem aan en glimlacht dan 'vind je het ook niet gezellig' vraag ik hem en kijk hem aan. Hij knikt 'ja ' ik glimlacht en lik weer aan mijn ijsje