Fünf.

~ Alyssa Angelica Marneaf

We lopen de trap op naar Thomas’ kamer. We gaan een film kijken, de jongens hadden een griezelfilm gekozen. We gaan op het bed van Thomas zitten en zetten de film aan. Het begint al goed, overal bloed. Ik trek het deken over mijn hoofd en Thomas en Sander kijken me raar aan.
Twee uur en 30 gillen later is de film gedaan en ik kom bibberend onder het deken vandaan.
‘Het was eng,’ zeg ik verklarend. Ze grinniken even. Het was 20u zag ik op de klok. Plots staat Sander op en loop naar de badkamer van Thomas.
‘Zo, wat doe jij in je vrije tijd?’ vraag ik aan Thomas
‘Ik zing in een bandje,’ zegt hij.
‘Cool, wanneer treden jullie op?’ vraag ik nieuwsgierig.
‘Vrijdag avond, in het zaaltje boven het café naast school,’
‘Dat is morgen? Ik ga komen,’ zeg ik vastberaden.
‘Ja, het begint om 22 uur.’
‘Wat begint om 22 uur?’ vraag Sander die de kamer in komt lopen.
‘Morgen geeft Thomas een optreden met zijn bandje, zin om mee te gaan?’ vraag ik.
‘Ja, maar het is al laat en morgen is het school, zouden we niet naar huis gaan?’ vraagt Sander aan mij. Ik knik en pak mijn jas. Samen zeggen we gedag tegen Thomas en zijn ouders en fietsen we naar huis. De oprit is leeg, mama is niet thuis. Ze werkt veel om ons uit de schulden te halen, maar één ding weten we allebei, ze houdt ziels veel van ons. Ze doet dit voor ons, om ons een beter leven te geven. Ik vis de sleutel uit mijn broekzak.

Laatste voor vandaag
Is het goed geschreven?
Wat kan er beter aan?