06. Eleanor Jade Miller

Ik knipper enkele keren met mijn ogen, en onderneem een paar pogingen om ze te openen. Ik geeuw zachtjes, en draai me om richting het nachttafeltje. Met m’n arm uitgestrekt zoek ik tastend naar m’n iPhone op het tafeltje. Hebbes. -11.32- verschijnt er op het schermpje . Wat is dit een geweldig bed, denk ik in mezelf, terwijl ik zachtjes glimlach en me uitrek. Opeens dringt het tot me door.. Over enkele uurtjes kunnen we ein-de-lijk ons appartement binnen. Ik kan niet wachten! Door deze gedachte ben ik plots klaarwakker. Een vloed van vreugde giert door m’n lijf. Ik merk op dat Juliets bed leeg is. Ze is vast gaan ochtend joggen. Ik zwier m’n benen uit bed, schuif vervolgens m’n voeten in m’n pantoffels, en slenter naar het bed van Jacky.

Zachtjes ga ik op de rand van haar bed zitten. “Goeiemorgen liefie” zegt Jacky stilletjes. “Morning schat” zeg ik terwijl ik haar aankijk en glimlach. “Goed geslapen?” vraag ik haar. “Heerlijk. Wat een goede bedden he?” zegt ze. ik knik. “Weet je wat Jack, blijf jij nog maar lekker liggen, dan ga ik voor een ontbijtje zorgen.”

Wanneer het ontbijt klaarstond, kwam Juliet, zoals gewoonlijk, perfect-getimed de kamer binnen. Haar haar zit wild, en haar hoofd ziet een beetje rood. “Hi girls!” roept ze opgewekt. “Omg ik moet jullie ècht iets vertellen!” voegt ze al vlug toe. Terwijl we eten doet Juliet haar verhaal. Ze heeft een jongen ontmoet, Louis genaamd. “En hij heeft van dat prachtige donkerbruine haar! En een perfect kapsel! En zijn ogen!”. Zo ging het nog wel een tijdje door. Na een half uur zitten Jacky en ik nog steeds te luisteren naar wat Juliet allemaal te vertellen heeft over die ene, in haar ogen perfecte, jongen. Ze raakt er maar niet over uitgesproken. Ik zie hoe Jacky’s blik afdwaalt naar de grote wandklok in de keuken. “Al halféén..” fluistert ze zachtjes. Wanneer Juliet de zin “Ja het was een hottie hoor. Maar goed” zegt die een beetje als een slotzin klinkt, waag ik m’n kans. “Lieverd van me, het spijt me echt, maar vind je het ok als ik me ga klaarmaken nu? Zodra we in de taxi zitten mag je van mij verder praten over die dreamboy van je hoor” zeg ik haar, wanneer ik de stoel onder de tafel schuif en naar haar knipoog. Al snel volgt Jacky me, en staat ook zij op. “Awh sorry girls, ik besef net dat we moeten voortmaken” zegt ze. “Eneuh.. Het zal toch nooit iets worden tussen mij en die Louis. Ik heb namelijk zijn nummer niet gevraagd.” Ze bijt zachtjes op haar onderlip. “Typisch Juultje” grap ik. Ik glimlach naar haar.

Ik heb me nog vlug gedoucht, deed m’n haren in een losse knot, recht op me hoofd, en trok een casual outfit aan. In een snel tempo hebben we onze reusachtige hotelkamer volledig opgeruimd, en onze tassen klaar gemaakt om naar onze definitieve woonst te vertrekken.

Na zo’n 20 minuten rijden stopt de taxi. Precies voor een erg mooi, verzorgd, wit gebouw. Het lijkt wel of onze monden op dezelfde moment alle drie openvallen. “Oh my gosh, dit kan gewoon niet! Het is zo mooi!” zeg ik tegen de meiden. “Woahhhhw! Omg!” hoor ik Juliet zeggen. We betalen de taxi chauffeur, en lopen met z’n drieën het gebouw binnen, waar de verkoper ons staat op te wachten.

“Dus d-dit..dit is nu echt van ons..” zeg ik, terwijl ik nog steeds aan de deur van ons appartement sta, met een mond vol tanden. “Ik geloof van.. wel” zegt Juliet, al even dromerig als ik. “Ik kan het niet geloven babes!” roept Jacky. “ Ahhhhhh!” roep ik uit. Ik heb er geen woorden voor. Voor niets op dit moment. Niet voor hoe ik me voel, en niet voor hoe mooi het duplex appartement is. Het lijkt net een droom. And i wonder if i’m ever going to realize this is reality…