072

‘’Rebecca?’’ Ik herken die hese stem uit duizenden. Ik houd mijn ogen dicht en doe alsof ik slaap. Ik hoor de deur weer sluiten en kijk vanonder mijn wimpers of hij echt weg is. Alles wat ik zie is een lege kamer en ik zucht. Ik pak mijn telefoon en ga naar twitter. Ik zie dat Harry iets heeft getweet. @Harry_Styles: Doing something and not thinking about the consequences. If I could only turn back time, I would. Can’t live without her.
Ik knipper mijn tranen weg. Zo makkelijk kon hij dit niet oplossen. Ik gooi mijn telefoon weg en besluit op te staan. Ik pak een joggingbroek, zwart shirt en mijn ondergoed en loop naar de badkamer. Ik draai de deur op slot en draai de kraan open. Ik doe mijn kleren uit en stap onder de douche. Ik geniet van de warme stralen op mijn lichaam en zet al mijn gedachtes op een rijtje. Op de een of andere manier lukt mij dat altijd heel goed onder de douche. Elke keer verschijnt die foto weer op mijn netvlies. Het was zo’n mooi meisje, ik begrijp hem wel. Ze is veel mooier dan mij. Ze heeft lang, krullend bruin haar en is net iets kleiner dan hem. Ze heeft een strak figuur, net een model. En dan heb je mij. Donkerblond, halflang haar wat nooit ergens naar zit. Vetrolletjes op mijn buik. De tranen prikken alweer in mijn ogen en ik knipper ze weg. Ik besluit geen tranen meer om hem te laten, hij verdient het niet. Als ik mijn haar & lichaam heb gewassen, stap ik onder de douche vandaan. Ik droog me helemaal af en doe mijn kleren aan. Daarna föhn ik mijn haren droog en ik loop naar de slaapkamer toe. Daar zit Harry op het bed en ik wil doorlopen naar de woonkamer, maar hij gaat voor de deur staan. ‘’Wij moeten praten,’’ zegt hij en ik ga op het bed zitten. Ik zie dat hij naar woorden zoekt en ik kijk naar mijn handen die ik in elkaar gevouwen heb. ‘’Het spijt me okay.’’ Daar gaan we weer, hij heeft zich nu al zo vaak verontschuldigt. Ik kijk hem emotieloos aan en zie de pijn in zijn ogen. ‘’Ik mis je. Ik kan niet zonder je. Ik weet dat het heel erg dom was om dat meisje te zoenen, maar ik weet niet. Ik miste je gewoon zo erg en dacht dat het misschien zo minder zou worden. Ik weet het, het is dom. Heel dom. Als ik de tijd kon terugdraaien, zou ik dat doen. Ik kan niet zonder je. Je bent alles voor mij en die zoen met haar betekende niets. Helemaal niets.’’ Ik laat zijn woorden even bezinken. Ik zie in zijn ogen dat hij elk woord meende. Hij bijt op zijn lip en ik zie dat hij bang is voor mijn antwoord. ‘’Ik weet het niet Harry. Het doet pijn dat je met iemand anders hebt gezoend.’’ ‘’Het spijt me echt zo erg. Ik wil alles doen om het goed te maken. Echt alles.’’ ‘’Ik heb nog wat tijd nodig Harry, sorry.’’ ‘’Het maakt niet uit, ik begrijp het.’’ Ik trek hem in een knuffel en voel de vlinders in mijn buik tekeergaan. Na al die tijd heeft hij dat effect nog steeds op mij. Ik hou van hem en dat gevoel verdwijnt niet zomaar. ‘’Bedankt dat je naar me hebt geluisterd,’’ met die woorden loopt hij mijn kamer uit.