23.Elena

"Gaat het wel?" hoor ik Zayn vragen. Ik knik en blijf uit het raampje van de taxie staren. We komen net uit het ziekenhuis. Toen ik Jill zag kwamen de herinneringen aan Sussie en Laura weer terug.

"Ik haat je" roep ik naar mijn kleine zusje. Sussie rent huilend naar de keuken. Al voor ze er is hoor ik haar al schreeuwen, "Mama, Elena zegt dat ze me haat". Ik zucht diep. Ik voel het al aan komen. "Elena" roept mijn moeder. Ik loop zo normaal mogelijk naar de keuken. "Elena dit is de laatste keer dat ik het zeg, zeg niet meer dat je je zusje haat" zegt mijn moeder boos. "Maar mam, ze is gewoon een stom, klein, rot kind" breng ik er tegen in. Ik weet dat het niets uit maakt, ik maak het alleen maar erger. "Praat niet zo over je zusje" en nu is mijn moeder echt boos. Ik wil me om draaien maar mijn moeder pakt stevig mijn arm. "En wat gaan we doen, jongedame?" "Laat me los" roep ik en ik ruk me los. Snel ren ik de trap op. Boven aan staat Sussie met ons kleine zusje Laura in haar armen . "Waarom deed je dat nou weer?" vraag ik als ik boven aan sta. "Omdat jij dat niet mag zeggen" zegt Sussie hoogachtend terug. "Weet jij wat jij bent?" vraag ik en ik wordt nog bozer als ik al was. "Heel lief" zegt Sussie. Ik wordt nu echt link. "Nee Sussie je bent een bitch" roep ik en voor ik het weet geef ik haar een duw. Ze valt met Laura in haar armen de trap af. Ik schreeuw van angst en ren de trap af. Sussie ligt onder aan de trap, haar nek ligt in een rare houdingen. "Mama" schreeuw ik zo hard ik kan. Dan zie ik haar. Het kleine lichaampje van Laura ligt dood stil een paar meter verder op.

Ik voel een traan over mijn gezicht lopen. "Elena?" Ik draai me langzaam weg van het raampje. Zayns gezicht staat bezorgt. "Het gaat" zeg ik zacht. Ik schuif over de achter bank van de taxie naar Zayn toe. Ik leg mijn hoofd op zijn borst. Ik huil nog steeds als we bij het huis aan komen. Zayn betaalt de taxie en we lopen door de tuin naar het de deur. Binnen plof ik neer op de bank. We mijn de enige die thuis zijn. Zayn komt naast me zitten en geeft me een kus. "Het was lang geleden dat we alleen waren" fluistert hij in mijn oor. gelijk voel ik zijn lippen weer op de mijne. dit kan wel eens een zware nacht worden.

---

Sorry dat het zo lang duurde maar ik had het een beetje druk met school.
Ik hoop dat jullie het een leuk stukje vonden. Ik hoor het heel graag
xoxo